Өлең, жыр, ақындар

Жазу

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 490
Жазудан кім опа тапқан жалғанда,
Біле тұра мен де жаздым өлеңді.
Арманымды жалғап жүрмін арманға,
Айлағынан айырсам да кемемді.
Жүрегімнің басындағы запыран –
Аздық етпес ақымақ бір кәллаға.
Періштені түнде өзіме шақырам,
Аманаттау үшін жырды Аллаға.
Алладан ақ бұйрықты өлім келгенше,
Құраннан соң Өлең болар жолдасым.
Жұлдыз ағып, көзімнен күн сөнгенше,
Жазған жырым жарты әлемді шарласын.
Ал тірлікте өлең ғана оқиық,
Қастер тұтып керік қасты гөзалды.
Бола алмасам ақ бас шыңдай ақиық,
Тартқаным деп білгей ауыр жазамды.
Самсап ақса әппақ нұрлар түмендеп,
Таңдайыма тамшы татыр шөлдесем.
Ал әзірге қай жоғымды түгендеп,
Өлеңменен қай дертімді емдесем.
Жұлдыз ағып аспан төсін тілсе егер,
Қия беттен құласақ та көнерміз.
Ай сәулесі қаракөкке сіңсе егер,
Қияметте жырмен жауап берерміз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазықтымын-ау

  • 0
  • 0

Жазықтымын-ау,
Жазығым сол ғой сені ылғи сағынатыным.
Нәзіктігің-ау,
Сағынбашы деп жалынатының.

Толық

Аллаға болсын құлдығым...

  • 0
  • 0

Аллаға болсын құлдығым...
Төрт кітапта айтқан он сегіз мың ғалам шындығын.
Жеті қат жердің үстінде өмір зырлайды,
Періштелер мен ақындар көрмей бір-бірін.

Толық

Ей, дүние!..

  • 0
  • 0

Жарлы болып жетілгенмен,
Жыр оқыдым іңірде.
Өгей әке секілденген,
Ей, дүние мұның не?!.

Толық

Қарап көріңіз