Адам өмір сүреді...
- 0
- 0
Күн батады телміріп,
Жел де жөнін айтпайды.
Сезіміңді өлтіріп,
Жанды үгеді жат қайғы.
Сенің қара көздерің көп қадалып
Сенің қара көздерің көп қадалыпЖаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!
Сенің қара көздерің жанды ұғады.
Бірін-бірі іздеген табады анық.
Жамандар бар-көңілді қалдырады,
Жан тілегім - қалмашы жараланып.
Сенің қара көздерің көпке ұнады.
Көруі де өзге бұл дүнияны.
Жаман ойлар жаманға соқтырады,
Күліп жүрсең - күллі әлем жымияды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мойнымдағы орамалдың қызылын
- 0
- 0
Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.
О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
- 0
- 0
О, мені ойлап ешқашан күрсінбе!
Қылмыс деп қайғыру ұғамын.
Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,
Оған да түсініксіз шығамын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Шынар
кандай -
Сезім
Өте күшті -
Диана
Өте қиын бірақ керемет -
қарақат
рахмет
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі