Өлең, жыр, ақындар

Ана жон жанушырып қаскыр қашқан

  • 20.09.2021
  • 0
  • 0
  • 394
Ана жон жанушырып қаскыр қашқан,
Іздерін топ аттыға бастырмастан.
Жалт беріп сол бөрідей нуға сіңген,
Ол күндер көзден ұшты -ау таптырмастан.
Тазылы аңшыларға таптырмастан,
Қайқаң ғой ана жылы қасқыр қашқан.
Қос өзен төмен қарай құлай аққан,
Жанардай төмен аққан жас тұрмастан.
Ерке өзен сескенген ем ағысыңнан,
Қылаң ат қуат алғам шабысыңнан.
Егінге түсіп кеткен қозы-лақты,
Жүгіріп қайтарам деп жанұшырғам!
Қаңғитын шығарып ап үйін де естен,
Қабағы бар-жоғыңа түйілместен.
Кезеңнің аңшылары қаумалаған,
Қасымхан сол қасқырдың күйін кешкен.
Ешкімге аласарып кішірмеген,
Еңсесін ешқашанда түсірмеген.
Қу жанын қайда апарып жасырады,
Жатырлас бауыры да түсінбеген.
Бағатын әлдекімнің қабағын-ай,
Қағатын домыраның сағағын-ай.
Күніндей қарашаның бұлт айдаған,
Қайтейін мың құбылған заманым-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған сезiм

  • 0
  • 0

Жалған сезiм,
жалған достық,
жалғандық...
Шемен болып көкiрегiмде қалған дақ.

Толық

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Мына жолдар барады алып көктемге,
Ешқашан да оралмайды ол өткенге.
Жете сала өте шығар жазды iздеп,
Мұратына бiздей ол да жеткен бе?

Толық

Балдай тәттi әлдилеген бiр мұңмен

  • 0
  • 0

Балдай тәттi әлдилеген бiр мұңмен,
Елес қуып жер бетiнде жүрдiм мен.
Қайта оралмас он сегiзбен,
алтыным,

Толық

Қарап көріңіз