Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қалған жолбарыстай

  • 21.09.2021
  • 0
  • 0
  • 621
Жалғыз қалған жолбарыстай
жаралы ем,
Күңгiрт тартты-ау мөлдiр әлем, бар әлем.
Жүрегiме шоқ түсiрдi қайтейiн,
Тамағыңның астындағы қара мең.
Сол қара мең, сол қара мең, қара мең,
Қара меңдi гауһарыма балар ем.
Самал болып терезеңнен ене алсам,
Сенiң қара шаштарыңды тарар ем.
Сенiң қара көздерiңде мұң тұрды,
Менiң қара көздерiмде жыр тұрды.
Өзiмдi өзiм ұстап қалдым бiр түрлi,
Ал қиялым құшақ жайып ұмтылды.
Сенiң қара көздерiңде күнә тұр,
Менiң қара көздерiмде күнә тұр.
Жүрегiмде басталады ма сұрапыл,
Жүрегiңде басталды ма сұрапыл?
Ғашықтық дерт,
жалбарын дер, жыла дер,
Құдайым-ай,
сабырлырақ қыла гөр.
Топырақтан тысқары боп қара мең,
Жасырынып ақ тамақта тұра бер.
Жалғыз қалған жолбарыстай жаралы ем,
Күңгiрт тартты-ау мөлдiр әлем, бар әлем...
Суырып алды жүрегiмдi кеудемнен,
Тамағыңның астындағы қара мең.
Ғашықтық дерт бойдағы бар асылым,
Ұлы жолда қайралдым да,
жасыдым,
Аяқ асты болмас үшiн сұлулық
Қара шаш пен ақ тамаққа жасырын.
О, қара мең, қара мең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Мына жолдар барады алып көктемге,
Ешқашан да оралмайды ол өткенге.
Жете сала өте шығар жазды iздеп,
Мұратына бiздей ол да жеткен бе?

Толық

Ұзармыз біз қос нүктеге айналып

  • 0
  • 0

Ұға алмасам жүрегіңнің жарасын,
Сезім менен махаббаттың арасын.
Шатастырып алған болсақ нетерміз,
Екі жаққа бөлек-бөлек кетерміз.

Толық

Ақын азабы

  • 0
  • 0

Жапырақтарға жел үзген,
Жабырқай қарап қыр жатты.
Тiршiлiк атты теңiзден,
Iздедiм мұңлы ырғақты.

Толық

Қарап көріңіз