Өлең, жыр, ақындар

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2297
Иманғали Нұрғалиұлы Тасмағамбетовке

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап Имаш аға.
Мұндай үйде ақынды мұң баса ма?
Жеті қат көк жақындап, ымдаса да.
Шындық бүгін салтанат құрды деймін,
Шыққан мынау төбені шыңға сана.
Ертегі ме, бұл қиян, қиялдай ақ.
Төрімізде бақыт -нұр тұр аялдап.
Алматыда жүрмін деп айта аламын,
Ақынмын деп айтамын ұялмай-ақ.
Әлдекімдер күлкіңді ұрласа да,
Көре алмайтын күң менен құлға сана!
Алтын зерлі шапан бұл қарындастан
Тумысынан асылым, Имаш аға!
Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап, Имаш аға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?

  • 0
  • 0

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?
Жиі-жиі батасың бақта мұңға.
Қолтығыңнан демесін өлең сенің,
Қиянат көрген сол бір шақтарыңда.

Толық

Түсінбей ме

  • 0
  • 0

Түсінбей ме
Мені тағы үнсіз көк?
Білсем деген
Құпияны бір сіз бе ед?

Толық

Өз кеудеме өзім сймай таң, бесін...

  • 0
  • 0

Өз кеудеме өзім сыймай таң, бесін
Белгісіз ән жетелейді, нәркес үн.
Мен екеумін, екі жаққа тартады
Екі пиғыл, бір-ақ қорап, қайтесің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар