Өлең, жыр, ақындар

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2267
Иманғали Нұрғалиұлы Тасмағамбетовке

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап Имаш аға.
Мұндай үйде ақынды мұң баса ма?
Жеті қат көк жақындап, ымдаса да.
Шындық бүгін салтанат құрды деймін,
Шыққан мынау төбені шыңға сана.
Ертегі ме, бұл қиян, қиялдай ақ.
Төрімізде бақыт -нұр тұр аялдап.
Алматыда жүрмін деп айта аламын,
Ақынмын деп айтамын ұялмай-ақ.
Әлдекімдер күлкіңді ұрласа да,
Көре алмайтын күң менен құлға сана!
Алтын зерлі шапан бұл қарындастан
Тумысынан асылым, Имаш аға!
Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап, Имаш аға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адасып қалдым...

  • 0
  • 0

Адасып қалдым уақыттан
Адасып кетті сезім де.
Жақсылық әкелші, жақұт таң,
Өлеңім ғана өзімде.

Толық

Көзім жетті кеткеннің келмесіне.

  • 0
  • 0

Көзім жетті кеткеннің келмесіне.
Бір көруді көкседің сен несіне?
Тамшылар да теңселіп бара жатыр,
Ұшып кете алмай не Жерге сіңе.

Толық

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер