Өлең, жыр, ақындар

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2321
Иманғали Нұрғалиұлы Тасмағамбетовке

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап Имаш аға.
Мұндай үйде ақынды мұң баса ма?
Жеті қат көк жақындап, ымдаса да.
Шындық бүгін салтанат құрды деймін,
Шыққан мынау төбені шыңға сана.
Ертегі ме, бұл қиян, қиялдай ақ.
Төрімізде бақыт -нұр тұр аялдап.
Алматыда жүрмін деп айта аламын,
Ақынмын деп айтамын ұялмай-ақ.
Әлдекімдер күлкіңді ұрласа да,
Көре алмайтын күң менен құлға сана!
Алтын зерлі шапан бұл қарындастан
Тумысынан асылым, Имаш аға!
Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап, Имаш аға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желтоқсан. Тәуелсіздік

  • 0
  • 2

Бұл өмірді қайтадан дәл осылай сүрер ме ең?
Қазақ болсаң қасіретімді біле бер.
Ол алаңға шығып кетті сол күні
Отаршылдық азарынан жүдеген

Толық

Арулардың ашық болсын қабағы

  • 0
  • 0

Анау бетке көшкен екен қауым ел
Зорлықтарға таусылғанда күш амал.
Араласып отыра алмай жауымен
Қызылбаста өлген дейді құсадан.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Қарап көріңіз