Өлең, жыр, ақындар

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2312
Иманғали Нұрғалиұлы Тасмағамбетовке

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап Имаш аға.
Мұндай үйде ақынды мұң баса ма?
Жеті қат көк жақындап, ымдаса да.
Шындық бүгін салтанат құрды деймін,
Шыққан мынау төбені шыңға сана.
Ертегі ме, бұл қиян, қиялдай ақ.
Төрімізде бақыт -нұр тұр аялдап.
Алматыда жүрмін деп айта аламын,
Ақынмын деп айтамын ұялмай-ақ.
Әлдекімдер күлкіңді ұрласа да,
Көре алмайтын күң менен құлға сана!
Алтын зерлі шапан бұл қарындастан
Тумысынан асылым, Имаш аға!
Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының
Ай маңдайы жарқырап, Имаш аға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзім жетті кеткеннің келмесіне.

  • 0
  • 0

Көзім жетті кеткеннің келмесіне.
Бір көруді көкседің сен несіне?
Тамшылар да теңселіп бара жатыр,
Ұшып кете алмай не Жерге сіңе.

Толық

Сел болып кейде...

  • 0
  • 0

Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.

Толық

Үнсіз бағып

  • 0
  • 0

Ерте сүргін, Күн сүргін, кеші сүргін.
Басы жасыл болғанда , төсі күлгін.
Көрдім деп айта көрме, жалған, жалған.
Алдамшы ғұмырыңның несін сүрдім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер