Өлең, жыр, ақындар

Алаяққа

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 485
(Абай ізімен)

Сол шіркін өзін қор деп санамайды,
Дүниеге түзу көзбен қарамайды.
Отырар ала қойды бөле қырқып,
Аядай ауыл-үйді алалайды.
Жерлесшіл-ақ, жікшіл-ақ, рушыл-ақ,
Тыныш жүрмес, пыш-пыштап, жыбыршылап.
Өндіргені жерде де, көкте де жоқ,
Бірін сыбар, өзгенің бірін сынап.
Мансаптыны маңайлап танысқыш-ақ,
Жағаласып жақсымен алысқыш-ақ.
Бірді алдап, бірді арбап, бірді қармап,
Шылбырдан ап, тізгінге жабысқыш-ақ.
Сөзі көпшіл келеді, ойы кекшіл,
Саудасын жүргізуге тым-ақ епшіл.
Диірменге тартсаң да бүтін шығар,
Өсегі, есебі көп, әрекетшіл.
Көлкектейді күштіге жалпылдап-ақ,
Айтақтаса аянбай арсылдамақ.
Сәлем бермес сен түгіл әкесіне,
Мансабы өссе, танытар салқын қабақ.
Болмаса да бойында бір өнері,
Жерді тесіп кетердей шіренеді.
Алдыңды орап, ор қазар алаяқтың,
Қу ермесе, қасына кім ереді?..

1975



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әншіге

  • 0
  • 0

Ән қандай, әуен қандай, әнші қандай!
Асқақтап бұлтқа барып шаншылардай.
Ерке әуен еркеленіп шыққан сәтте
Көзіңнен ыстық жасың тамшылардай.

Толық

Өзімен өзі қайғылы

  • 0
  • 0

Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.

Толық

Баба жұртында

  • 0
  • 0

Арызым бардай тағдырға,
Жетіп ем ұшып күн батпай.
Құлазып жатты алдымда,
Бабаның жұрты тіл қатпай.

Толық

Қарап көріңіз