Өлең, жыр, ақындар

Түсінбей ме

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2034
Түсінбей ме
Мені тағы үнсіз көк?
Білсем деген
Құпияны бір сіз бе ед?
Жазу-жазу
Ақ қағаздай көнеріп,
Өледі екен
кісі деген кірсіз кеп.
Неге ұқсайды
Тірлігіңнің түр-өңі?
Ақын-сәби.
Сәбише өмір сүреді.
Сұлқ түсіп
Сұрап тұр ма араша?
Қиянаттан
Қан жоса ма жүрегі?
Жазғырмағын
Жасыл түсті тілсіз деп.
Қандай түске
Боялады Күнсіз көк?
Жалғыз хатта
Жарты әлемнің күші бар,
Ол келмесе
өлтіреді үнсіз көп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Күрсінісіп тікені, изендері,
Көріне ме көн кеуіп, күйзелгені?
Көш барады ботадан ұзағырақ,
Адаса ма, сол бота із көрмеді.

Толық

Қарап көріңіз