Өлең, жыр, ақындар

Қайырылмас өлім кемесі

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 435
(Қабдыкәрім Ыдырысов қазасына)

Табытта жатыр ақынның абзал денесі,
Табыт па, сірә, өмірдің ақтық елесі?
Кетеді қазір ғайып боп көзден бұлдырап,
Қаралы табыт – қайырылмас өлім кемесі.
Жанатын кезде
Лапылдап маздап жанатын,
Баратын жерге
Аңқылдап ұшып баратын,
Сұңқар сымбатты,
Қыран мінезді сол ақын,
Қолқалап барсаң, кесіп беретін қанатын.
Ақындар неге кетеді осы ертерек,
Жүре бермес пе өмірге мынау еркелеп?!
Сағына күтіп тұрғандай қалың ел-жұрты
Абайлар қайта,
Қасымдар қайта келсе деп!
Ақынның үні,
Ақынның ізі өшер ме?
Ақынның рухы
Дауылда,
Селде,
Нөсерде!
Жүрегін жырға кетеді олар тапсырып,
Жұлдызы сөніп, жалғаннан мәңгі көшерде...

1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бар жерде сен барсың

  • 0
  • 0

Туғаннан соң тірлік ортақ жаманға да, жақсыға да,
Дулы ортада, шулы ортада көптен бері жоқсың, аға.
Бір сапарға аттандың да қайтпай қойдың сол бетіңнен,
Дастарханда қалды суып сені күткен көп сыбаға.

Толық

Қара жартас шер төкпес

  • 0
  • 0

Шын ақында айтылмайтын сөз қалмас,
Не жасырсын тоңған жүрек, тозған бас?
Сен – бір сұңқар ұшып­қонған айналып,
Мен – бір жартас қонысынан қозғалмас.

Толық

Әке туралы жыр

  • 0
  • 0

От орады дала, тауды, орманды,
Бомбалардан бітпес жара – ор қалды...
Дәті бармай зобалаңды көруге,
Ұясынан Күн шығуға қорғанды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар