Жасырындың сен менен

Жүрегімді орадым да жалынға,
Маздадым мен жүйріктің жалында.
Көз алдыма келді дүние дөңгелеп,
Ал бірақ та сен болмадың жанымда.
Қанат байлап ұштым самал желменен,
Ұшырастым көзге таныс жерменен.
Көкжиектің шымылдығын түрсем де,
Көрінбедің, жасырындың сен менен.
Теңіз бардым көк дауылын сапырған,
Аяздан да сұрап көрдім ақырған.
Жапырақтардың мұңлы жырын тыңдадым,
Сағынысқан, бірін-бірі шақырған.
Қанша жүрсең жеткізбестей жер шегі,
Жолдың шаңы басар кейде еңсені.
Асыл тасы суға кеткен жандай бір,
Тұңғиықтан көп іздедім мен сені.
Ақ қайыңдар билеуші еді алдыңда,
Әлде соған қайта айналып бардың ба?
Әлде, мүмкін, жазғы нөсер жауынның
Бір тамшысын тасаланып қалдың ба?..

1980

---