Өлең, жыр, ақындар

Ғабиден Мұстафин қазасына

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 3634
Қайыспаған қара нар ең ауырға,
Майыспаған қарағай ең дауылға.
Сен құлады деген хабар кенеттен
Қатты тиді ағаға да, бауырға.
Тартушы едің өрге салса алқынбай,
Сексендегі сергектіктің салтындай.
Төрімізде отырушы ең қасқайып,
Тұла бойың тұтас құйған алтындай.
Алғырлықпен аштың небір тұйықты,
Асқарлықпен алдың талай биікті.
Тазалықтың таразысы секілді ең,
Ел жүгіне ерте тосқан иықты.
Саған айтпай халқың айтар кімге алғыс,
Қайрат едің кеткен кезде мыңнан күш.
Құбылнама өзің едің бұлжымас,
Алып кеме өзің едің мұзжарғыш.
Сахи едің ісің – үлгі, сөзің – құт,
Бақиға өттің, қала бердік төзім қып.
Қара жерге тимей жатып жамбасың,
Орның бөлек екендігін сезіндік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айдын көлім, айтсайшы...

  • 0
  • 0

Айдын көлім, жел желпіген ақ жібектей ару көлім,
Толқыныңды толқын болып сүюші еді жаным менің.
Естен кетпес шаттығыңа шақырғандай бетің шалқып,
Менің аппақ аяулымдай жатырсың сәл езу тартып.

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Түсімде ылғи қаңғып жүрем

  • 0
  • 0

Күннен­күнге құбылады замананың түр­түсі,
Бұлаңдаса, мың алдаса уақыттың қу түлкісі.
Көне тарих ақырады әлсін­әлсін оянып,
Қызыл иек кәрі арыстан азуда жоқ бір тісі.

Толық

Қарап көріңіз