Өлең, жыр, ақындар

Ғабиден Мұстафин қазасына

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 3555
Қайыспаған қара нар ең ауырға,
Майыспаған қарағай ең дауылға.
Сен құлады деген хабар кенеттен
Қатты тиді ағаға да, бауырға.
Тартушы едің өрге салса алқынбай,
Сексендегі сергектіктің салтындай.
Төрімізде отырушы ең қасқайып,
Тұла бойың тұтас құйған алтындай.
Алғырлықпен аштың небір тұйықты,
Асқарлықпен алдың талай биікті.
Тазалықтың таразысы секілді ең,
Ел жүгіне ерте тосқан иықты.
Саған айтпай халқың айтар кімге алғыс,
Қайрат едің кеткен кезде мыңнан күш.
Құбылнама өзің едің бұлжымас,
Алып кеме өзің едің мұзжарғыш.
Сахи едің ісің – үлгі, сөзің – құт,
Бақиға өттің, қала бердік төзім қып.
Қара жерге тимей жатып жамбасың,
Орның бөлек екендігін сезіндік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата-анам туралы

  • 0
  • 0

Астында көк аспанның мөлдіреген,
Анам жоқ ақ жаулығы желбіреген.
Әкемнің құр сүлдері қалқияды,
Қарттардың қатарында селдіреген.

Толық

Қара тастан ұн тартып

  • 0
  • 0

Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанын­ай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.

Толық

Сенің алтын жібіңмен

  • 0
  • 0

Бұлдыраған нәзік сәуле, арасынан мұнардың,
Көк пен жерді жалғап тұрған құдіретіңе құмармын.
Көз жұмғанша шұрық­тесік көңілімнің жыртығын
Сенің алтын жібіңменен жамайтұғын шығармын.

Толық

Қарап көріңіз