Өлең, жыр, ақындар

Үміттің сынық кесесі

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 924
Суынған жүрек сыр төкпес,
Сарқылған көздің жасындай.
Безерген тағдыр бүлк етпес,
Қайғының қара тасындай.
Ақыл мен айла шарасыз,
Шабыттан дауыл шақырмай.
Ақын да кейде панасыз,
Қаңғырып жүрген пақырдай.
Көрмесе жұртың не дейсің,
Көсеудей отқа күйгенмен?
Өмірге мынау өгейсің,
Өзегің талып сүйгенмен.
Азап пен сорды ал қабыл,
Ешкімге кетпес есесі.
Қолыңа тисе тәуба қыл,
Үміттің сьнық кесесі.
Жұбаныш көрме жылауды,
Бұл жалған кімді жерітпес?
Көңілге түскен қырауды
Көзіңнің жасы ерітпес.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйек ауыр

  • 0
  • 0

Дүр етіп көтерілсе көлдің құсы,
Қанатын кері тебер желдің күші.
Алмасып аласұрған көк толқынның
Жартасқа маңдай соғар алдыңғысы.

Толық

Жағда Бабалықты еске алу

  • 0
  • 0

Уын жұтып заманның өзегіңе құйылған,
Сары атандай саз кешіп, сүрлеу салдың қиыннан.
Тасқа соғып төсіңді, алып шықтың көшіңді,
Өрмекшінің торындай тағдыр салған шиырдан.

Толық

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

«Мұхтар аға, мықтар аға ерен», – деп
Кеше Қасым толғаныпты тереңдеп.
Әр толқынның өз Мұхтары өзіне,
Мен де жүрдім көптен бері елеңдеп.

Толық

Қарап көріңіз