Өлең, жыр, ақындар

Тамыз-мұң

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 977
Мөлдір тамшы дір еткен,
Төмен қарай құлапты.
Көзден емес жүректен,
Сорғалаған сыр ақты!
Қара көздің моншағын,
Мойыныңа ілмеймін.
Тойтарыссыз сонша ағын,
Тоқтатуды білмеймін.
Айтылмаған мен талай,
Қанық едім аңызға.
Аспан жақтан анталай,
Сыр тамады Тамызда.
Шық тұнады мөп-мөлдір,
Күлтесіне гүлдердің.
Мұң құлады көктен мың,
Мен қоштасып үлгердім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бөтендік

  • 0
  • 0

Уақыт қайдан бағаласын құнымды?
Кеміреді кетік етіп ғұмырды.
Жын біткендер жер бетінде ойнап жүр
Аспанша айтқан түсіне алмай тілімді!

Толық

Астана

  • 0
  • 0

Самұрықтың қанатынан сау етіп,
Қиял тамды санама!
Хан тоқтаған Қараөткелге тәу етіп,
Тізе бүкпей, бола ма?

Толық

Сезім

  • 0
  • 0

Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.

Толық

Қарап көріңіз