Өлең, жыр, ақындар

Қауырсын-қар

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 683
Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.
Тыныштыққа сіңіп кеткен сәттердей,
Көз тастадым ұлпадағы кескінге.
Қойған еді өзің жақтан хат келмей,
Мен де сәлем жолдамағам ешкімге!
Кезікпеген кездің бәрі керемет,
Өртеп болдым өзімді өкпе-ренішке.
Қауырсыны қар боп жерге себелеп,
Бәлкім көкте түлеп жатыр періште.
Көңілдегі кейіпкер ең–
Көзімдегі жарығым.
Сен қаласаң, жер бетінен жиып берем,
Қанатыңның шашыраған мамығын!
Көрші кемпір терезеден қарайды,
Ақымақ қыз аязға әбден тоңды деп!
Келісімге келейікші, жарайды,
Бүгін сені сағынамын соңғы рет!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пешене

  • 0
  • 0

Періштелер жазып отыр мықты өлең.
Мықты өлең де тәмам болар, нүктемен.
Мың нүктелер ой түзеді күтпеген,
Сөз түзеді бітпеген...

Толық

Құс жолы

  • 0
  • 0

Асықпайсың сен мүлде,
Толықтырып кешіккендер қатарын!
Ояу жүрген ұйқыдағы шерлім бе?
Сен күлгенде,

Толық

Аспанды аңсау

  • 0
  • 0

Төңкерілген қазан сынды теріс қып,
Аспанымды аңсадым.
Бал мен уын жер бетінің бөлістік,
Ал мен бүгін у ішкеннен шаршадым.

Толық

Қарап көріңіз