Өлең, жыр, ақындар

Аға сыры

  • 26.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2218
Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,
Мен де жүргем саясында салқын бақ.
Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,
Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.
Дымқыл иіс шыққан кезде құрақтан,
Aт суара барушы едім бұлаққа.
Тұлабойым бір ду eтe қалатын,
Таныс күлкі шалынғанда құлаққа.
Жүруші едім биік ұстап еңсені,
Аяқты да басушы едім теңселіп.
Көрген түстей, тым баянсыз қылғанша,
Жастық шақты ұзағырақ берсе еді.
Елітпей жүр бұрынғыдай таң нұры,
Содан шығар сергек көңілім қалғыды.
Тойым менің тарқамастай көруші ем,
Өтіп кетті, өтіп кетті барлығы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір сәттік мойындау

  • 0
  • 0

Мұрат тұтып қасиетті өнерді,
Ақын достар мол бақытқа кенелді.
Бәзбіреулер маған сұрақ қойып жүр,
«Неге тастап кеттің, - деп, - бұл өлеңді».

Толық

Жалғыз шал

  • 0
  • 0

«Құдай маған бермеді, - деп, - бір бала»,
Отырды ол кеуде толы мұң-нала.
Ұзақ күнгі алданышы домбыра,
Ұзақ түнгі алданышы жыр ғана.

Толық

Қысқы сурет

  • 0
  • 0

Кенеттен қар жауғанда жапалақтап,
Баладай қуандым қол шапалақтап.
Бір әйдік Аяз ата келе жатты,
Мұрты аппақ, кірпігі аппақ, сақалы аппақ.

Толық

Қарап көріңіз