Өлең, жыр, ақындар

Аға сыры

  • 26.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2355
Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,
Мен де жүргем саясында салқын бақ.
Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,
Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.
Дымқыл иіс шыққан кезде құрақтан,
Aт суара барушы едім бұлаққа.
Тұлабойым бір ду eтe қалатын,
Таныс күлкі шалынғанда құлаққа.
Жүруші едім биік ұстап еңсені,
Аяқты да басушы едім теңселіп.
Көрген түстей, тым баянсыз қылғанша,
Жастық шақты ұзағырақ берсе еді.
Елітпей жүр бұрынғыдай таң нұры,
Содан шығар сергек көңілім қалғыды.
Тойым менің тарқамастай көруші ем,
Өтіп кетті, өтіп кетті барлығы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Таң қалар жерін алғаш басқан адам,
Мен жиі болып тұрам астанада.
Сонда да туған ауыл орны бөлек,
Мұны адам ұқпайды екен жаста ғана.

Толық

Маңдайымыз терлемей...

  • 0
  • 0

Дейміз әркез: байымайды ел неге,
Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?
Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,
Белшесінен батар қашан теңгеге.

Толық

Жалғанда...

  • 0
  • 0

Аяздың «алты қарыс тісі» қайда?
Боп кетті-ау қазіргі кез қысы майда.
Өзі де билеушінің қаймыққан сoл,
Жатқан соң зымырандар түсіп Aйғa.

Толық

Қарап көріңіз