Өлең, жыр, ақындар

Ауырғанда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 630
Мазам кетіп барады, мазам кетіп,
Мазақ етіп жүре ме қазам жетіп?
Тым болмаса жабдығым түгел емес,
Табақ тесік, қасық кем, қазан кетік.
Далақтаумен үлкенге, кішіге де,
Дүние, шіркін, кірмепті түсіме де.
Жетім күшік секілді жұртта қалса,
Балам мені, білмеймін, түсіне ме?
Жетемін деп бәріне ағайынның,
Өзімді өзім абайсыз қақ айырдым.
Жай­күйімді осы күн білгің келсе,
Аласұрған шілдеде ақ аюмын.
Жұрт еді ғой менсіз де күн көретін,
Өлгенменен ешкім жоқ бірге өлетін.
Қабақ шытпай күтейін ажалды да,
Қонағым ғой әйтеуір бір келетін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен байғұсты мүсіркесе

  • 0
  • 0

Бар қазаққа жөн сілтейтін болмасам да ұлы Абай,
Анда­санда шолтаң қағып, сөйлеп қоям шыдамай.
Үрей толы сұрқай тірлік басқан сайын аяқты,
Шошытады қарақшы мен ұры бұққан жырадай.

Толық

Шығармас отан мәңгі естен

  • 0
  • 0

Соғыстың жүзі ызбарлы,
Соғыстың ізі ызғарлы.
Жібітпес ақын жыры да,
Ерітпес күннің нұры да

Толық

Қырқаға шықсам көлденең

  • 0
  • 0

Қырқаға шықсам көлденең,
Қиырды көзбен ақтарам.
Көгілдір дала көлбеген,
Көңілім бе екен деп қалам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер