Өлең, жыр, ақындар

Үмітім менің

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 949
Тышқан аңдыған түлкі қулықтың
Құлағы қайда селтимес.
Күрсініп іштен, неге мұң жұттың,
Үмітім менің жел тимес?
Жүдесең, мен де қаламын жасып,
Жүрегім қалай жырласын?
Жадырай салшы, қабағыңды ашып,
Көзімнің жасы құрғасын.
Бақыттың гүлі бүршігін жарса,
Жұпарын оның сеземін.
Егер де сенің кірпігің талса,
Талмай ма менің өзегім?
Дірілдеп тұрған сәулеңді әлсіз
Төксеңші алыс кетпейтін.
Не пайда жарық жұлдыздан сансыз,
Жылуы жерге жетпейтін.
Сөнгенше мынау кеуденің нұры
Түсерміз суға, отқа да.
Үмітпен өтер пенденің күні,
Үмітсіз – шайтан тек қана...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дегелең

  • 0
  • 0

Қарайып сонадайда тұр Дегелең...
– Ойпыр­ай, сұмдық еді бұл не деген?
Қасына аяқ басып бара алмайсың,
Жеріңді осы емес пе түрмелеген?

Толық

Түсімде ылғи қаңғып жүрем

  • 0
  • 0

Күннен­күнге құбылады замананың түр­түсі,
Бұлаңдаса, мың алдаса уақыттың қу түлкісі.
Көне тарих ақырады әлсін­әлсін оянып,
Қызыл иек кәрі арыстан азуда жоқ бір тісі.

Толық

Ағаны жоқтау

  • 0
  • 0

Ағатай, қалай түстің көрге мұздай?
Өмірің болды бізге енді аңыздай.
Қасқайып көшті бастап жүруші едің,
Күңіреніп көкірегің нар қобыздай.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер