Өлең, жыр, ақындар

Бөрітостаған

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 2367
Бөрітостаған, Бөрітостаған,
Жұмбағыңды айтшы, кәрі тас, маған.
Таңырқасын деп жердегі пенде,
Аспаннан, бәлкім, пері тастаған.
Жатырсың күтіп тағдырдан нені,
Айналып тасқа қаңғырған бөрі.
Емес пе екенсің ертеде келіп,
Құдайдың ұмыт қалдырған мөрі?
Толқытып тұрсың санама сыймай,
Әлемнің жеті ғаламатындай.
Кім екен тастап жапанға жалғыз,
Сыйлаған тағдыр саған осындай?
Бүп­бүтін іргем сөгіліп көптен,
Көз жасым қанша егіліп төккен.
Сен де бір мұңлық, мен де бір мұңлық,
Тауынан туған бөлініп кеткен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән­-дәурен

  • 0
  • 0

Қайдасың, балауса күн – балғын шағым,
Келтірген аққу-қаздай көлдің сәнін.
Ұшсам да қанат байлап көңіліме,
Бұл күнде жеткізбейтін болдың сағым.

Толық

Ауыл кеші

  • 0
  • 0

Кеші қандай ауылды думандатқан,
Төсі қандай даланың жырлап жатқан.
Мамыр, Баян, Қыз Жібек – бәрі осында,
Мың бұралып үкісін бұлғаңдатқан.

Толық

Бозторғайдың жағы талмас

  • 0
  • 0

Өлең өлді деген жанның алдыменен өзі өлген,
Күпіршілік қылғандардың оңбайтынын сезем мен.
Жаратқанның жерге төккен ол­дағы бір зауалы –
Көктен тамшы бұйырмаса гүл ерніне кезерген.

Толық

Қарап көріңіз