Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1306
(Элегия)

Қолға түспей қырын қашқан бір киік,
Сені көріп жүрек шіркін жүр күйіп.
Саған асыл соқтым тұғыр кеудемнен
Тұршы сонда, төмендемей, тұр биік.
Тағдыр бізді алыс, алшақ жаратқан,
Жетпейді оғым қанша көздеп дәл атқан.
Бақытты екен баспаналап сол аңшы
Жақын атып, қолға сені қаратқан.
Сыбдырлайды, сыбдырлайды жел жаршы,
Келе жатсаң тура алдымнан сен қарсы.
Мені көрсең неге алқынып қашасың,
Қашпа, қалқам, шаршамашы, дем алшы.
Енді атпаймын, оқ шығындап нетейін,
Жаста жетпей, қазір қайдан жетейін.
Мен болайын, айналайын кең далаң
Кек сағымға орап сені өтейін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қош Алтай, аппақ теңіз

  • 0
  • 0

Қош Алтай, аппақ теңіз, ару айдын,
Арман ғой сенде өткізу бәрін айдың!
Тағдырым талай жерге тап қылса да,
Жаннатты сенен өзге танымаймын.

Толық

Қойшы ауыл

  • 0
  • 0

Секілді жүзі қара мыс,
Секілді көзі қара шоқ,
Қайыңдай қатқан тарамыс,
Маңдайы бейне шапашот.

Толық

Алтын күрек

  • 0
  • 0

«Алтын күрек» — жел аты
«Жүрек» таудан соғатын,
Ырыс — дейді — қанатын
Дән сорғалап таматын.

Толық

Қарап көріңіз