Өлең, жыр, ақындар

Қуғанмен қанша...

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 636
Дүние – сиқыр бір сағым,
Арбайды көзін қуса кім.
Ындыны кепкен пенденің
Тажал боп жайлар құрсағын.
Естілсе судай сылдыры,
Таба алмас тіпті күн нұры.
Ұстатпас қолда тұрса да,
Сайтанның құрық­шылбыры.
Өзі кеп бір күн жағалар,
Қызықсаң, қашып жоғалар.
Құлудай қатқан қу басың
Соңында доптай домалар.
Қуғанмен қанша жалықпай,
Күйдірер оты тамұқтай.
Жаныңды оңай суырар,
Ойықтан алған балықтай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дегелең

  • 0
  • 0

Қарайып сонадайда тұр Дегелең...
– Ойпыр­ай, сұмдық еді бұл не деген?
Қасына аяқ басып бара алмайсың,
Жеріңді осы емес пе түрмелеген?

Толық

Айсәулем

  • 0
  • 0

Аялдамай алтын күн бел асқанда,
Айдың жүзі дөңгелер көк аспанда.
Бір көрінші жарқырап туған айдай,
Он сегіздің ауылынан адасқанда.

Толық

Сен кеткенде

  • 0
  • 0

Есіңде ме жазғы таң ауылдағы,
Ерке бұлақ жүгірген бауырдағы.
Ауылыңнан алысқа сен кеткенде,
Аласұрдым толқындай дауылдағы.

Толық

Қарап көріңіз