Өлең, жыр, ақындар

Түн

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 670
Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.
Жатырмын ғой, көрмеймісің, көз ілмей,
аңдиды екен дәл осындай кезіңді ой.
Айналып кеп шағып жатыр өзімді,
біреулерге артық айтқан сөзім кей.
Мені де артық жазалапты бір мықты,
мен біреуге орынсыздау ұрыныппын.
Қиянатын, тонна болсын, өлшемей,
қайырымын "грамдайтын" тірлік бұл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Топырақ

  • 0
  • 0

Сәби шыр етіп жерге түскенде —
түбі сол адамның қабірі қазылар
тұстың топырағы әйтеуір бір белгі
беруге тиіс.

Толық

Эпиграммалар

  • 0
  • 0

Қызық, қызық қарап тұрсақ «қасіреті» мұның да,
тұңғыш шыққан гүл секілді махаббаттың тыңында.
«Ақсары қыз», «Қара қыз» – деп жыр жазады ол дамылсыз
әйелінен басқа адамның атын білмейд, шынында.

Толық

Қара ағаш

  • 0
  • 0

Бір сөйлеп ем махаббаттың тілінде,
бүрсеңдеп ем Қара ағаштың түбінде.
Бүгін көрсем — жалаңаш сол Қара ағаш,
Қара ағаштай менің жаным жалаңаш.

Толық

Қарап көріңіз