Өлең, жыр, ақындар

Түн

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 734
Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.
Жатырмын ғой, көрмеймісің, көз ілмей,
аңдиды екен дәл осындай кезіңді ой.
Айналып кеп шағып жатыр өзімді,
біреулерге артық айтқан сөзім кей.
Мені де артық жазалапты бір мықты,
мен біреуге орынсыздау ұрыныппын.
Қиянатын, тонна болсын, өлшемей,
қайырымын "грамдайтын" тірлік бұл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат пен қара тас

  • 0
  • 0

Махаббат деп бастасаң — елең қағып құлағы
Жұрттың бәрі қыз жайлы жыр екен деп ұғады
Бояу да көп бұл сөзде, Мағына бар әр басқа
Кемпір қосақ секілді сан құбылған, арбасқан.

Толық

Бір әнші

  • 0
  • 0

Бұл не өзі ән бе, әлде айқай ма? –
Мен білмеймін, білсең, туыс.., айт онда.
Сахнада тұр ғой өзі, уақытын
Босқа өткізіп сынамақ па бақытын?

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Қысырақ па үріккен, саяқ па әлгі —
дүбір салды бір нөпір, таяп қалды...
Бурыл-шұбар топанын сай ақтарды —
дір-дір қақты тізелер, аяқ талды.

Толық

Қарап көріңіз