Өлең, жыр, ақындар

Түн

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 617
Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.
Жатырмын ғой, көрмеймісің, көз ілмей,
аңдиды екен дәл осындай кезіңді ой.
Айналып кеп шағып жатыр өзімді,
біреулерге артық айтқан сөзім кей.
Мені де артық жазалапты бір мықты,
мен біреуге орынсыздау ұрыныппын.
Қиянатын, тонна болсын, өлшемей,
қайырымын "грамдайтын" тірлік бұл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оқжетпес

  • 0
  • 0

Шын биікке немене —
шаншылып-ақ кеткен тік.
Біреу-міреу төбеме
шығып қояр деп қорқып.

Толық

Байронға

  • 0
  • 1

Уа, керемет!
Буырқана туды өлең
Сол ғасырда өсек-ғайбат гулеген.
«Азаматтар» азап атты, тас атты,

Толық

Әттеген-ай

  • 0
  • 0

Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.

Толық

Қарап көріңіз