Өлең, жыр, ақындар

Өмірбаян

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 922
Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.
Асыққан ол тұз алуға көршіден,
кешкі ауылдан қыз аулауға асыққан.
Мақсұт — алыс,
ажал — жақын,
жоқ қанат —
сары атанды мінді бір күн ноқталап.
Бел үзілді,
тақым талды,
талды көз
аспандағы ұшқан құсқа көп қарап.
Кесек тасты жұдырық қып лақтырып,
қапылыста қол қуатын қапты ұғып...
Ұшқан құсқа қайран қалып,
қан қызып,
қарап тұрды, бір күндері, ат мініп.
Алыс күнге түсті жаңа баспалдақ
доңғалақтың сырын алғаш ашқанда-ақ.
Арба мініп қарады адам шалқалап
тағы да сол ұшқан құсқа аспандап.
Ойдан қиял тудырғанда ол көп өңдеп,
құс та қалған секілденді төмендеп.
Поез мініп қарады адам бір күні
әлі де сол аспан жаққа елеңдеп.
Шөп сыбырлап,
жел ескенмен, гүл қалғып,
Жылдамдық боп жылдан озып жылды алдық.
Бір сағатқа сыйды айшылық сапарың...
бұ да, ақыры, қажытты деп бұлдандық.
О, жылдамдық!
Жыл барады сырғанап
сабырлар мен салмақтарды ұрлап ап.
Біз аспанға көп қарап ек,
енді аспан
жұлдыз-көзбен бізге таң боп тұр қарап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкжиекке қараймын

  • 0
  • 0

Көңіл шалқып кеткен шақта көкжиекке қараймын:
Батып жатыр, шығып жатыр талай күн.
Бір қуаныш болып тұрса – жарайды
Он бесінде әр айдың.

Толық

Теңіз

  • 0
  • 0

Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.

Толық

Баурай бұлты жаңа көшті баяулап...

  • 0
  • 0

Баурай бұлты жаңа көшті баяулап,
Медеу-сайдан самал есті жаяулап.
Көкжиекке барып қапты Ай аунап,
Осы бір кез, осы бір шақ аяулы-ақ.

Толық

Қарап көріңіз