Өлең, жыр, ақындар

Бетіңе талай шимай жатып ап жүр

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 494
Бетіңе талай шимай жатып ап жүр,
Кей сөздің қызыл көзі шатынап жүр.
Шынымды жазайын деп арлылар жүр,
ақылды сөз жазам деп ақымақ жүр.
Әйтеуір бір шимайдың түсуі анық,
түскен сөзді, қанеки, ұсыналық.
Қайғысын жазсын бәз бір кісі налып,
бәз біреу жазсын мейлі ішіп алып.
Жинағандай соңғы үнем, ақырғы азық,
жанымды жұрт дәптер ғып жатыр жазып.
Безілдесін тек шын сөз, безілдесін,
жасқаншақтың жарық боп көзін жесін.
Бәрін жазсын кешірем, тек қана бір
арам ойдың иісі сезілмесін.
Талай арам бізді осы кетті аңыртып,
талай ордан тор жорғам тоқтады үркіп.
Сөз артында ор жатса, достым, сені
дәптер ғұрлы лақтырам отқа жыртып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние неткен кең еді...

  • 0
  • 0

Дүние неткен кең еді,
Мұнда – көктем, анда – қыс.
Дүние, дүние дегені –
Махаббат, үміт – алданыш.

Толық

Қазық пен ағаш

  • 0
  • 0

Жалғыз ағаш,
бұтағы жоқ, жоқ түрі,
тегі ағаштан қырқылыпты демесең.
Бұзау байлап қоятұғын жеңешем —

Толық

Эпиграммалар

  • 0
  • 0

Қызық, қызық қарап тұрсақ «қасіреті» мұның да,
тұңғыш шыққан гүл секілді махаббаттың тыңында.
«Ақсары қыз», «Қара қыз» – деп жыр жазады ол дамылсыз
әйелінен басқа адамның атын білмейд, шынында.

Толық

Қарап көріңіз