Өлең, жыр, ақындар

Өмір

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.
Сол Теректің күн жағында – көктеменің шуағы,
Сол теректің көлеңкесі – қарлы боран қояды,
Сол теректің бір басына екі тағдыр ұялап,
Екі тағдыр – мәңгі-бақи адалдық пен қиянат.

Өмір, өмір, өмір деген – толқып жатқан көк теңіз,
Мөлдір теңіз ылайланар – күл әкеліп төкпеңіз!
Тулайды ол, шулайды ол долы кеуде қара көк,
Аспан ғана қылды иелік сол теңізге жаға боп.
Сол теңізде аушылық қып адамдық пен пенделік,
Сол теңізден алып жатыр несібесін тең бөліп.
Ал, егерде ұрлық етсең бір басыңды қайғылап,
Көп ұзамай көрінесің: қайық– қара, айдын – ақ.
Сол теңізге келем мен де ақылымды сүңгітіп,
Сүңгимін де қайта шығам, қайта шығам су жұтып.

Өмір, өмір, өмір деген – жолаушы ғой шаналы,
Өтер әлі-ақ үлпек қарда ізі ғана қалады.
Күндер өтер, айлар өтер, өшер әлгі із жуылып,
Сонда шындап қарайсың ғой өткеніңе үңіліп.
Өмір, өмір, біздің өмір, біздің өмір – керемет!
Өмір, өмір маған қайғы, маған шаттық бере кет.
Әкел, өмір, бәрін әкел! Тойсын мына көз, көңіл,
Бәрі – бақыт, қасың күліп, дос жылаудан өзгенің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт

  • 0
  • 0

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт,
бір-біріңді түртіңдер — мүйіз боп түрт.
Түрткілеңдер біріңді-бірің бұлттар,
бір-біріңді осылай мүйіздеп құрт.

Толық

Заттар, сырлар, жырлар

  • 0
  • 0

Әр күн сайын қағылады мың шегең,
Мың шегеде – бір балғаның салмағы.
Мен де өзімше бір балуан, бір шебер,
Әкел, бермен дос тонналық балғаны!

Толық

Топырақ

  • 0
  • 0

Сәби шыр етіп жерге түскенде —
түбі сол адамның қабірі қазылар
тұстың топырағы әйтеуір бір белгі
беруге тиіс.

Толық

Қарап көріңіз