Өлең, жыр, ақындар

Шақырылмаған қонақ

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Суға түскен сәуледей дір-дір қағып
уақыттың алдында жыр жырладық...
Бір ымыртта есікті еппен ашып
күдік деген сайқалың кірді ұрланып.
Сыңқ етіп бір күлді де төрге асықты...
содан бастап жанды кір, сор басыпты.
Жүрегімді қос қолдап сығып еді ол —
жалғыз шумақ қара өлең зорға шықты.
Сылаң қаққан қыз-жырым ымырттағы
содан қайтып шашбауын шұбыртпады.
Сезінуші ем кеудемде көлім бар деп,
әлгі сайтан сол көлді бір ұрттады.
Көл құрғаса орнына өседі не —
бауырым сыз, иегім, көсе, міне.
Жасыл бағым — жабырқау күзге айналды,
басымдағым — күншілдің өсегіне.
Күйе жаққан кірпігін көп қадады —
күдік — жаман әйел-ау деп қаламын.
Содан бері өзімді өзім тежеп,
...суға да бейнем түспес боп барамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір өлеңін жатқа оқысаң Абайдың

  • 0
  • 0

Бір өлеңін жатқа оқысаң Абайдың
Көп емес-ау, саған артар міндетім,
Ең оңайы: өзіңе-өзің жүр жетіп.
Жұмекен Нәжімеденов

Толық

Күндер

  • 0
  • 0

...Лақылдатып төкті бұлақ көбігін
Шалқақ жатқан жағасына уақыттың.
Уақыт, уақыт! Басқа сыймас көп ұғым,
Уақыт сыйды құшағына Уақыттың.

Толық

Өз көзіммен

  • 0
  • 0

Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер