Өлең, жыр, ақындар

Сыбыр

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 703
Сыңсып иіп бұйра алқап, бір ырғалып
сыбырлады,
біз дағы сыбырладық —
жақын келші.
Жатқандай дала кейіп
мұрттарымен бидайдың жыбыр қағып.
Қос боз торғай бір-бірін қиып, іліп
көкте ойнайды.
Не керек бұйығылық —
батыл келші.
Торғайлар кетті аспандап
лақтырылған тиындай шиырылтып.
Сары толқын ұмтылды жүгіргелі...
"Айдалада не керек сыбыр!" — деді.
"Сыбыр тәтті болады, — деді жыршы,
— сыбыр — сыр ғой жүректің түбіндегі".
Сыбырлайды сары дала,
сары, сары
толқын ауыр бүктеліп жарысады.
Тозаңы боп алқаптың ұшар дәурен,
шыбын-жаның да ұшады — бәрі ұшады.
Сыбырлайды төңірек, сыбырлайды,
көңіл желі әр шиді бір ырғайды.
Көк аспанда қос торғай шырылдайды,
шырылдайды, бір-бірін ұғынбайды.
Құр сыбдырмен мына алқап құтылмақ-ты
құйын жүрді, кенет, шаң-түтін жапты.
Сыңғырады қос торғай күміс құсап,
ал, төменде қос жүрек лықыл қақты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шарап кесесі

  • 0
  • 0

Бір шындықты көргенде күйіп кетіп,
ернеуінен кесенің сүйіп кетік —
айналаға қарады ол,
сол бір кесе

Толық

Бір түйір дән

  • 0
  • 0

Бір түйір дән сыңғырап жерге түсті –
Тау, Дөң, Дала жабылып тербетісті.
Жеңіл әйел секілді ала етекті,
Ұйтқығанда сол дәнді жел әкепті.

Толық

Апрель таңы (1 басылым)

  • 0
  • 0

...Таң бір ғажап, таң арайлы
Шығыс жақта тұрды күліп.
Біздің қала қарағайлы,
Қарағайлар жүр қыдырып.

Толық

Қарап көріңіз