Өлең, жыр, ақындар

Әттеген-ай

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 948
Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.
Иір-қиыр сөз қуып біз, сол маңда
қайта ұғыстық, түн ортасы болғанда.
Алыс шамдар ұғынысқан, ымдасқан
жазып тұрған секілді еді бір дастан;
бұталар да сыбыр-сыбыр сырласқан.
Жер үстінің тірлігіне кір басқан
тесіліп тек қарап еді түнгі аспан...
Таң алдында қылыш құсап Ай туды.
Серіліктен пері болдың айтулы —
қағып өттің, тірлік еттің тым еркін,
тағы кеттің сүйреттің де бірер түн.
Содан бері ызадан бір ашынам,
содан бері қызарам бір, басылам.
Қырқып неге алмадым мен желкеңді
қайқы қылыш-айды алып қыр басынан?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы сезім

  • 0
  • 0

Көк бұлақ, әй, қусың-ау, қусың бұлақ
Тыныштық сай, жырада тусын, бірақ
Ну сыңсып, жатыр әне су сылдырап.
Бұраңдап көк шалғынға еркелейсің

Толық

Алыста мұнарланған тау шыңдары...

  • 0
  • 0

Алыста мұнарланған тау шыңдары,
Ойларым сен туралы таусылмады...
(Таусылмас арманыма, тауларыма
Келемін естірте алмай даусымды әлі.)

Толық

Шуақ жүр жапыраққа тайғанақтап

  • 0
  • 0

Шуақ жүр жапыраққа тайғанақтап,
тайғандарды аласың қайдан ақтап.
Ал, қуаныш біраздан біле алмай жүр
қонарын қайсы бетке, қай қабаққа.

Толық

Қарап көріңіз