Өлең, жыр, ақындар

Әттеген-ай

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 843
Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.
Иір-қиыр сөз қуып біз, сол маңда
қайта ұғыстық, түн ортасы болғанда.
Алыс шамдар ұғынысқан, ымдасқан
жазып тұрған секілді еді бір дастан;
бұталар да сыбыр-сыбыр сырласқан.
Жер үстінің тірлігіне кір басқан
тесіліп тек қарап еді түнгі аспан...
Таң алдында қылыш құсап Ай туды.
Серіліктен пері болдың айтулы —
қағып өттің, тірлік еттің тым еркін,
тағы кеттің сүйреттің де бірер түн.
Содан бері ызадан бір ашынам,
содан бері қызарам бір, басылам.
Қырқып неге алмадым мен желкеңді
қайқы қылыш-айды алып қыр басынан?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғаш рет көтерді екен туды кім

  • 0
  • 0

Алғаш рет көтерді екен туды кім
тіккен туға табынды екен кім бұрын?
Қарқ етті алғаш қара қарға қай маңнан,
сайрады алғаш қай орманның бұлбұлы?!

Толық

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт

  • 0
  • 0

Келіп қалдың кимелеп, киіз боп бұлт,
бір-біріңді түртіңдер — мүйіз боп түрт.
Түрткілеңдер біріңді-бірің бұлттар,
бір-біріңді осылай мүйіздеп құрт.

Толық

Табиғат

  • 0
  • 0

Тау рухы ешкімнен сый күтпейді,
еріп кетсін сай-жыра жидіп мейлі.
Еркеленіп оралса бұлт мойнына,
кекірейіп кәрі шың илікпейді.

Толық

Қарап көріңіз