Өлең, жыр, ақындар

Әр жерде аузын былғар

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 578
Суырдай ыңқиттаған ін түбінен
Кісінің сақта, құдай, сімтігінен.
Мен де бір сағыныштың көз жасымын,
Үзілген қара өлеңнің кірпігінен.
Тырнадай жүнін жұлған, тыраш бала,
Тұнығын жүрегімнің ластама!
Сиырдай шалшық ішкен сасық бақай,
Жасыңнан иіскегенің шуаш қана.
Танауың қайдан сезсін гүлден иіс,
Қайырған қара торпақ күнде күйіс.
Жұлығы жұлым­
жұлым, жаман шәркей,
Жарытып берем дейсің кімге киіс?
Даланың мен бір жортқан аш бөрісі,
Тағдырдың жанға батқан тас беріші.
Күмпиген қуыс кеуде қу шығарсың,
Су тиген көн етіктей бас терісі.
Тірлігің тасбақадай тарбаңдаған,
Тасқынға түсіп кетіп тал қармаған.
Анадан сүттей таза туғанменен,
Әр жерде аузын былғар арланбаған.
Кісінің сімтігінен сақта, құдай,
Бүлдірер елдің ішін оттап ұдай.
Артыңның қандайлығы өзіңе аян,
Бетіңнің айғыз-айғыз сатпағын­ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балқаштың соңғы жолбарысы

  • 0
  • 0

Жалғыз шегіп жапаны, сорлап жаны,
Қандай қиын соңғының долданғаны.
Қызыл өрт боп көзіне көрінгендей
Қалың қопа кешегі болған бағы.

Толық

Өзімен өзі қайғылы

  • 0
  • 0

Қанаты сынған көбелек,
Отырсың әрең қалтылдап.
Жүруші ең көкте әуелеп,
Танадай болып жалтылдап.

Толық

Талпына алмай

  • 0
  • 0

Жүзім қайтып тасқа шапқан қылыштай,
Жамырайды ойым ойға жұғыспай.
Құлағыма шыңылдайды бір әуен,
Шыңыраудың түбіндегі дыбыстай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар