Өлең, жыр, ақындар

Әр жерде аузын былғар

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 565
Суырдай ыңқиттаған ін түбінен
Кісінің сақта, құдай, сімтігінен.
Мен де бір сағыныштың көз жасымын,
Үзілген қара өлеңнің кірпігінен.
Тырнадай жүнін жұлған, тыраш бала,
Тұнығын жүрегімнің ластама!
Сиырдай шалшық ішкен сасық бақай,
Жасыңнан иіскегенің шуаш қана.
Танауың қайдан сезсін гүлден иіс,
Қайырған қара торпақ күнде күйіс.
Жұлығы жұлым­
жұлым, жаман шәркей,
Жарытып берем дейсің кімге киіс?
Даланың мен бір жортқан аш бөрісі,
Тағдырдың жанға батқан тас беріші.
Күмпиген қуыс кеуде қу шығарсың,
Су тиген көн етіктей бас терісі.
Тірлігің тасбақадай тарбаңдаған,
Тасқынға түсіп кетіп тал қармаған.
Анадан сүттей таза туғанменен,
Әр жерде аузын былғар арланбаған.
Кісінің сімтігінен сақта, құдай,
Бүлдірер елдің ішін оттап ұдай.
Артыңның қандайлығы өзіңе аян,
Бетіңнің айғыз-айғыз сатпағын­ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естимісің, ескі досым?..

  • 0
  • 0

Естимісің, ескі досым, оянбайтын ұйқыдағы,
Ызыңдайды құлағыма тіршіліктің сиқыр әні.
Бетпердесі белгісіздеу бұғып жатқан келер күндер,
Кім біледі, қандай күйде көрсетеді сиқын әлі?

Толық

Бас

  • 0
  • 0

Эрмитаждың түкпірінде хан басы,
Жарылқасын жалғыз ғана Алласы.
Ақ сүйекте ап­айқын боп тұр білем,
Қырғыздардың қылышының таңбасы.

Толық

Азаттығым

  • 0
  • 0

Атажұрттың қазығына байланған соң кіндігім,
Арқандаулы арық аттай шыр-айналған тірлігім.
Таң атқаннан күн батқанша өз басымен әуіре,
Арпалысқан бұл жалғанда ұғып жатыр кімді кім?

Толық

Қарап көріңіз