Өлең, жыр, ақындар

Бір ағаның айтқаны

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2151
Кездерім аз болған жоқ бүрсеңдеген,
(Соғыстың зардабына кім көнбеген).
Aт жалын тартып мінер күн туса егер,
Үлде мен бүлде оранып жүрсем деп ем.
Ал қазір өкпе айта алман тұрмысыма,
Заманым жарылқап тұр, гүлді ұсына.
Маңдай тер дәулет болып, ырыс болып,
Ілесіп келіп жатыр жыл құсына.
Кезім жоқ келер күнмен жалғанбаған,
(Сан бақыт кезігеді алдан маған).
Киіп aп, құмардан бір шық дегендей,
Үлдем мен бүлдем дайын армандаған.
Оларға қызықпаймын бірақ тағы,
Арманы бала кездің жырақтады.
Жанымды сақтап қалған көне күпім,
Көп жылдан қақ төрімде тұрақтады.
Мен соған қараймын да ойға кетем,
Қанағат болса, көңіл тоймақ екен.
Құйаңды ашта жеген, тоқта ұмытып,
Өткенді бүгініңнен қойма бөтен.
Қазақтың аңызы көп, мақалы бай,
Бірінен-бірі терең жатады ұдай.
Естелік көз алдыңда тұру керек,
Әйгілі Аяз бидің шапанындай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір деген

  • 0
  • 0

Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,
Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.
Шақша басым шарадай боп жүр қазір,
Араласып ойдағы мен қырдағы.

Толық

Тежелу

  • 0
  • 0

Жүргенімде еш алаңсыз, ырғалып,
Қалды қанша сезім шаршап, жыр налып.
Берілген соң бір мақсаттың жолына,
Мінезге де керек екен бір қалып.

Толық

Өлең маған өкпелі...

  • 0
  • 0

Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,
Жетті, жетті осы сайран құрғаным.
Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,
Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.

Толық

Қарап көріңіз