Өлең, жыр, ақындар

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 659
Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.
Нелiктен аспан сәулесiн күннiң жасырды?
Сұрланып дала көктемнiң реңiн қашырды.
Тiршiлiк бiткен маужырап мүлде қалған ба,
Сайрауық құстың әндерi неге басылды?
Көңiлсiз дала, көз жасын төгiп тұрғандай,
Тыныштық келiп әлемге билiк құрғандай.
Ойлана алмай, мең-зең боп мен де отырмын,
Оңдырмай бiреу төбемнен қатты ұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді

  • 0
  • 0

Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді,
Өтті күнім, өткіземін бұл түнді
Жалғыз өзім,
Сезбедіңіз,

Толық

Махаббатта көз болмайды

  • 0
  • 0

“Махаббатта көз болмайды” деп едi.
Жаным жылып, жадырадым... Ызғарсыз.
Ойламауым мүмкiн емес, себебi,
Жүрегiмнiң лүпiлiнде сiз барсыз.

Толық

Талып кетті қанатым

  • 0
  • 0

Талып кетті қанатым.
Төзім кеміп, түгесілді тағатым.
Шыр айналып аппақ дәке іздедім,
Жүрегімнің жарақатын таңатын.

Толық

Қарап көріңіз