Өлең, жыр, ақындар

Қоштасу

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 572
Қош­есен бол, кіндік қаным тамған жер,
Кім болғаны сені ұмытса жалғанда ер?
Жүрегімді жібек жіптей кеміріп,
Өле­өлгенше қара күйе – арман жер.
Барлық пенен Тарбағатай ортасы –
Тұнып жатқан топырақтың тортасы.
Еміл менен Қараүңгірдің өзені –
Бал татыған судың майлы сорпасы.
Қайран өлке, қырандардың тұғыры,
Бізге қайта бұйырмайсың ғұмыры.
Төскейіңнен Қубас тұлпар түгілі,
Естілер ме қасқа тайдың дүбірі?
Арқалаумен саған деген парызды,
Сан боздағың арпалысып жан үзді.
Сәби күнім өксіп қалған жұрттағы,
Менен медет күтетұғын тәрізді.
Қысқа өмірде мың марқайған, мың азып,
Таусылмастай табар дейсің кім азық?
Көшіп­қонбас зираттары бабаның,
Жат қолында күңіренеді құлазып.
Қош, бейнетке бөккен таудың бөктері,
Перзентіңе ұжмағыңның жоқ төрі.
Тастарыңа талып жетіп дауысым,
Жер түбінен мен ұлитын көк бөрі.
Қош, Шәуешек, қолдан­қолға алмасқан,
Ақ бесігім, айықпайтын шаң басқан.
Жасқа толы жанарымда кетті ойнап,
Жүзінен қан тамшылаған алдаспан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Патша қызының зары

  • 0
  • 0

Таң атады, күн батады,
Өмір сырғып жатады.
Қара түнге малынады
Таңның алтын шапағы.

Толық

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Не көрсең де...

  • 0
  • 0

Жалғыз жүріп мұратқа жетер дейсің кім жеке,
Не көрсең де көппенен бірге көрдің, Мырзеке!
Самғап ұшып халқыңа қызмет еткен шығарсың,
Сыртыңыздан біреулер күңкілдесе, күндесе.

Толық

Қарап көріңіз