Өлең, жыр, ақындар

Мен биікке салып едім ұямды

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2027
13 қазан 1996

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.
Терезесі қарайды оның Күн жаққа,
Қабырғасы берілмейді мұздаққа.
Бар болмысым көктен еді тегінде,
Ал жүрегім - жерге қонақ- сыздатпа.
Бетін басып қарамайды, Ай мұңды.
Ай мен жұлдыз серік етті қайғымды.
Таң нұрымен бетім жудым, ауаға
Сәлем бердім, сүйдім және шалғынды.
Аспан түсті, көп-көгілдір көйлегім.
Сол көгіңе сүйендім де, сөйледім.
«Ауадағы адасатын ақ мамық»-
Қиялыма айналдың ба сен менің?
...Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір

  • 0
  • 0

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір дәл тұсынан
Өтіп едім үйінің бір кеште мен.
Бақыт нан ба, беретін жартысынан,
Кетпегендей тамсандым Күнге ештеңем.

Толық

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.

  • 0
  • 0

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.
Бітпейтін дау, құй даулама, құй даула.
Менің мұңым мидай дала мұңы еді,
Тола қоймас бар қажетті жиғанда.

Толық

Қарап көріңіз