Өлең, жыр, ақындар

Мен биікке салып едім ұямды

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2077
13 қазан 1996

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.
Терезесі қарайды оның Күн жаққа,
Қабырғасы берілмейді мұздаққа.
Бар болмысым көктен еді тегінде,
Ал жүрегім - жерге қонақ- сыздатпа.
Бетін басып қарамайды, Ай мұңды.
Ай мен жұлдыз серік етті қайғымды.
Таң нұрымен бетім жудым, ауаға
Сәлем бердім, сүйдім және шалғынды.
Аспан түсті, көп-көгілдір көйлегім.
Сол көгіңе сүйендім де, сөйледім.
«Ауадағы адасатын ақ мамық»-
Қиялыма айналдың ба сен менің?
...Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үзіліп кетті шектерің

  • 0
  • 0

Үзіліп кетті шектерің,
Күңіреніп күйің төкпедің.
Өзіңе қарап өртендім
Жазбауға дәтім жоқ менің!

Толық

1995 жыл

  • 0
  • 0

Жұрт ұйқыда,
Қалың ұйқы құшағы.
Сағат тық-тық,
өтіп болмас, үш әлі.

Толық

Суық - суық деп жүрдің де

  • 0
  • 0

Бақта солып қалды ма алма?
Жапырақтар, қалтырама.
Сап-сап деймін, бұла көңілім,
Басы, әлі салқыны алда.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар