Өлең, жыр, ақындар

Мен биікке салып едім ұямды

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1931
13 қазан 1996

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.
Терезесі қарайды оның Күн жаққа,
Қабырғасы берілмейді мұздаққа.
Бар болмысым көктен еді тегінде,
Ал жүрегім - жерге қонақ- сыздатпа.
Бетін басып қарамайды, Ай мұңды.
Ай мен жұлдыз серік етті қайғымды.
Таң нұрымен бетім жудым, ауаға
Сәлем бердім, сүйдім және шалғынды.
Аспан түсті, көп-көгілдір көйлегім.
Сол көгіңе сүйендім де, сөйледім.
«Ауадағы адасатын ақ мамық»-
Қиялыма айналдың ба сен менің?
...Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:

  • 0
  • 0

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:
Тек екеуміз жолығатын жағалау.
Өзен ақты өрекпіген қалпында,
Су тасыр деп тұнып тұрған қала - дау.

Толық

Маған бүгін хат келмеді. Неліктен?

  • 0
  • 0

Маған бүгін хат келмеді. Неліктен?
Ұмытты, әлде ол асығып жөнелген.
Көктем емес, күміс күлді төбемнен.
Шығанақта кеме тұрды еріккен,

Толық

Ауыл

  • 0
  • 0

Таң алды. Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.

Толық

Қарап көріңіз