Көп сəлем Ыбыкеме, дұғай-дұғай

Әй, Шəке-ай, қабырғамды кетті-ау тіліп,
Айтқаны Ыбекемнің қадір біліп.
Қажыған қайғы басып, аға-екеме.
Тілеймін ұзақ жылдар ғұмыр-тірлік.
Мен неге толғанбайын, толғанса ол,
Ұлына сəлем еттім, қусырып қол.
Мəйіттен қалайша аяп қалармын мен,
Халқымның қонақ күткіш ықыласын мол!
Санасын Ыбырай аға мені өзіндей,
Баласын күтіп алдым өз көзіндей.
Мен де ортақ қайғысына, жүрек жалын,
Әбішке айтқан оның зар сөзіндей.
Қонағым тірісіндей Әбіш бүгін,
Көтерем артсаңыздар нардың жүгін.
Тай сойдым құрметіне қысыр емген,
Бал тамған қазысынан тартса түгін.
Төгілтіп бал-бауырсақ дастарқанға,
Ақ ниет, адал жүрек тұрмын алда.
Даярмын шырақ қойып күзетуге,
Әбіштің аруағын ұзақ таңға.
Төрімде ол да отырсын сіздердей боп,
Жайнаған жас өмірі алқызыл шоқ.
Риза боп, ойнап-күліп аттаныңдар,
Арқаның бағландары – аяулы топ.
Жасымнан танушы едім жақсы сырын,
Жақсы үшін құрбандық ед əн мен жырым.
Ыбырайдың аяулы ұлы қонақ болса,
Емес пе мен үшін бұл жақсы ырым.
Бұл сенім, мен ғана емес, бүкіл елге,
Қадірін білмес мұның қандай пенде?!
Күйзелді Найман елі түгел дерсіз,
Қайғыдан көкірегі толық шерге.
Көп сəлем Ыбыкеме, дұғай-дұғай,
Көңілін шат, ғұмырын ұзақ қылсын Құдай.
Көп жерге ере шығып қарындасың,
Қош айтып қалды дерсіз қолын бұлғай...

---