Өлең, жыр, ақындар

Алғашқы қар

Кеше ғана қоңыр салқын күз еді,
Алғашқы қар түсті жерге міне енді.
Көз тоймайды қанша қарасаңда,
Ақ мамыққа оранған жер беті.

Дерсің –ау, қандай ғажап туған жердің табиғаты.
Қолмен біреу салғандай сұлу дала мүсінін,
Осы емес пе қыл қаламның кереметі.
Дейтіндей жырға қосқан суретшінің өнері.

Аппақ болып жатыр жер жүзі.
Қандай ғажап табиғат сыйы.
Шаршамасын, жабықпасын адамдар,
Деп көңілдерге ұялатып сенімді.

Алғашқы қар бар салмақты көтереді ,
Өкінбестей өткіз мына өмірді.
Әкетсін бар ауырлықты,
Көтер қане еңсең мен көңілді.

Алғашқы қар ақ ұлпа,
Үлпілдеген ақ мақта.
Ең алғашқы сезімдей,
Теңеймін бала ғашыққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз