Өлең, жыр, ақындар

Бір сәттік ой

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2345
Арманым, неге мұнша алыстадың,
Жат болып бара жатыр таныс бағым.
Көңілің әлде менен қалып жүр ме,
Тұғыр боп, тұлпар болмай жарысқаның.
Мақсатым алға қойған аласама,
(Аласа биікпенен таласа алмас).
Қоңырлау мінезім бар, мен өзімді
Ешкімнен жүрген жоқпын дара санап.
Өмірде ғұлама бар, надандар бар,
Қыран бар, көкте және жаман қарға.
Дүниеден өтемін бе қызығумен,
Арманы биік-биік адамдарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғанда...

  • 0
  • 0

Аяздың «алты қарыс тісі» қайда?
Боп кетті-ау қазіргі кез қысы майда.
Өзі де билеушінің қаймыққан сoл,
Жатқан соң зымырандар түсіп Aйғa.

Толық

Бұлбұл

  • 0
  • 0

Пернесін күйсандықтың басып қалып,
Өлең - сел төгіледі, тасып барып.
Жыр буған жас жүрегім лүпілдесе,
Кетеді жолдар мені қашыққа алып.

Толық

Албырт шақ

  • 0
  • 0

Жас кезіңде биік болар арманың,
Бақыт әнін шырқап тұрар жан-жағың.
Өткен күндер өзгеше бір қызықты,
Ғажайып боп елестейді алдағың.

Толық

Қарап көріңіз