Өлең, жыр, ақындар

Бір сәттік ой

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2154
Арманым, неге мұнша алыстадың,
Жат болып бара жатыр таныс бағым.
Көңілің әлде менен қалып жүр ме,
Тұғыр боп, тұлпар болмай жарысқаның.
Мақсатым алға қойған аласама,
(Аласа биікпенен таласа алмас).
Қоңырлау мінезім бар, мен өзімді
Ешкімнен жүрген жоқпын дара санап.
Өмірде ғұлама бар, надандар бар,
Қыран бар, көкте және жаман қарға.
Дүниеден өтемін бе қызығумен,
Арманы биік-биік адамдарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазмыш

  • 0
  • 0

Басыма үйіп-төгіп нала-мұңды,
Тұқырта берді тағдыр талабымды.
Жүрсе де көңілімнің күйі келмей,
Қайтадан алдым қолға қаламымды.

Толық

Аманат

  • 0
  • 0

Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,
Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».
Алыстатып жастық шақтың ауылын,
Кәрілікке жақындатқан бір қадам.

Толық

Жігіттер

  • 0
  • 0

Жігіттер, күлкі - бақыт, ұрыс - қайғы,
Шаттықтан ақын халқы жыр ұстайды.
Дүниеден арбасумен өтіп кетсек,
Кім келіп сол қатені дұрыстайды.

Толық

Қарап көріңіз