Өлең, жыр, ақындар

Саятта

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 834
Түлкідей мына заман бұлаңдадың,
Қайдасың, қағып түсер қырандарым!?
Қылыштай қанатымды көкке сермеп,
Менің де биік шырқау бір арманым.
Қырымнан томағасын сыпырғанда,
Қыраннан қашқан түлкі құтылған ба?
Көңілі құсбегінің судай тасыр,
Бүркіті көзі жайнап жұтынғанда.
Па, шіркін, қуанышты айт сол уақтағы,
Сылқ етіп құс тіленсе балдақтағы.
Ішіңнен сыйынасың, уа, құдайлап,
Аузыңа түсіп қоса аруақ тағы.
Сол сәтте аспанды бұлт торламаса,
Жықпылдан жортқан түлкі жорғаласа.
Сып етіп көкке атылып шыққан қыран,
Түйіліп, қайта төмен сорғаласа.
Кірерге тесік таппай түлкі сасып,
Жан үшін арпалысар жанталасып.
Керіліп тұра қалса, қағып өтіп,
Бұрқ етіп, бүріп жатса қайта басып.
Дариға, арманы жоқ құсбегінің,
Қызығын өңде көрген түстегінің.
Саяттың сәні болмас барлығын бір
Ақтарып тастамасаң іштегінің!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұрағатым ит қосады

  • 0
  • 0

Мен емеспін елден ерек сүйген құлы Алланың,
Өмір өзі есептейді бергені мен алғанын.
Аузымды ашып аңырғанмен аспан жақтан түк түспес,
Саясында жатқан жоқпын мәуелеген алманың.

Толық

Қайран дүние

  • 0
  • 0

Түлкідей бұлаңдаған,
Сұлудай сылаңдаған,
Қайтейін, қайран дүние,
Аялдап тұра алмаған.

Толық

Ақ қырау – аппақ көбелек

  • 0
  • 0

Күрсініп іштен көл тынып,
Жапырақ қурап ұшқанда,
Көзімді жасқа толтырып,
Қарадым қайтқан құстарға.

Толық

Қарап көріңіз