Өлең, жыр, ақындар

Қос жұлдызым

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1769
(Секеннің зары)

Сұм тағдыр, кімді жарға құлатпадың,
Кімдерді еңіретіп жылатпадың?
Жүгірген көз алдымда құлдыраңдап,
Құлыным, қайда барып тұрақтадың?
Тағы да азабыңды тартам қандай,
Қайғыңа қалай тұрам арқандалмай?
Қызығым қызғалдақтай үзілгенде,
Қу жүрек, қалдың неге талқан болмай?
Ұша алмас қыран көкке қанаты жоқ,
Өзіңсіз өмірімнің санаты жоқ.
Қапыда ағып түсіп қос жұлдызым,
Басқандай айналамды қара түнек.
Біле ме бұл тағдырдың пенде сырын,
Ашпайсың сен өмірдің енді есігін.
Соңыңнан мен барғанша мазаңды алмай,
Мәңгілік әлдилесін жер-бесігің.
Арманға қашан, сірә, адам жеткен,
Жалғаннан жақсы да өткен, жаман да өткен.
Шошынба, құлыншағым, қараңғыдан,
Ол жаққа мекендеуге бабаң кеткен.
Не керек егілгенмен ендігі зар,
Күш бар ма өлім атты сеңді бұзар?
Ертерек кеткенің де дұрыс шығар,
Өмірде ештеңе жоқ сен қызығар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзекті өртеп...

  • 0
  • 0

Өзекті өртеп шыжғырады мұң шоғы,
Айттырмай­ақ білер дейсің кім соны?
Қалың елді жұртқа тастап тағы да,
Белден асты бұлаңдаған жыл соңы.

Толық

Арманым – аққуым

  • 0
  • 0

Арманым – аққуым,
Алысқа талпынып,
Ұшып ең шарқ ұрып,
Ашулы бұлттардың үстінде.

Толық

Ымыртта

  • 0
  • 0

Даланың қымтай орап шырын гүлін,
Жазғы кеш түсіргенде шымылдығын,
Көлеңке күңгірттене қою тартып,
Дүние көз алдымда құбылды мың.

Толық

Қарап көріңіз