Өлең, жыр, ақындар

Екі ұлым

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 7171
Екі ұлым - екі құрыш қанатым,
Қос шырағым маңдайымда жанатын.
Жазатайым құлап түссем солар ғой,
Мен жетпеген жерлерге ұшып баратын.
Бірақ, бірақ шаршау маған ерте әлі,
Кезім ғой бұл «желіп жүріп», жер таныр.
Ойға алғаным орындалып жатса да,
Арман-түлкі жеткізбей бір, жортады.
Жан емеспін өз ойына тұншығар,
Сырымды ашсам, бұлтты түріп, Күн шығар.
Біздің үйде келеді өсіп екі өрім,
Келеді өсіп Турабидей сыншылар.
Олар ешбір маймөңкеңді білмейді,
Тапқыр әзіл айтсам да, әсте күлмейді.
Олар менен күтеді ылги ірілік,
Әрқашан да жүрт алдында жүр дейді.
Ой айтады бипаздамай, кесімді,
(Айтты болды! Бар мәселе шешілді).
Кей уақытта мен оларға әке емес,
Менің әкем осы екеуі секілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дендер

  • 0
  • 0

Қай Дендер, мына Дендер, Дендер, Дендер,
Алдыңнан құба бел боп көлденеңдер.
Жайықтан aт суарып, бір желпінді-ау,
Жорықтан жау түсіріп келген ерлер!

Толық

Халық ақыны

  • 0
  • 0

«Талай жерде шаққанмын,
Сөз асылын таққанмын.
Шығып едім соңынан,
Қашаған, Нұрым, Ақтанның».

Толық

Түсіме еніп...

  • 0
  • 0

Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»

Толық

Қарап көріңіз