Өлең, жыр, ақындар

Естелік

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3198
Қазір бақилық болган жақын жолдасын Аманкелді Әбдугалиевтің көзі тірісінде өзіне оқып берген өлеңім бұл.

Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.
Деген сөз бар: «Қуған жетер мұратқа»,
Арман шіркін жетелейді жыраққа.
Қарлығаштай қанатымен су сеуіп,
Туған жерде жүрген жақсы бірақ тa.
Елеулі бір ұлым дейді Тайпағың,
Мұны талай мен өзім де байқадым.
Жақсылыққа жаны жақын жандарды,
Қартаймайды деп сеніммен айтамын.
Жас ұлғайса, тартар көңіл салқынға,
Алқынба, дос, ақ алмастай жарқылда,
Шіренгендер көкті тіреп тұрған жоқ,
Қала берші осы елгезек қалпыңда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазыма

  • 0
  • 1

Шәкірт едім кеудем толы күш-жалын,
Алға тартқан арман жолын нұсқадың.
Кете бардым жүрегіңнен от алып,
Келдідағы бір өзіңе ұқсағым.

Толық

Сенім

  • 0
  • 1

Бұл кезде таңым нұрлы, түнім Айлы,
Мөлдірмін хрустальдай-шыныдай бір.
Жыр жазып жүрмін қазір жасыл бақ пен
Балкөмей бұлбұлдардың үні жайлы.

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Сіміріп aп таңғы ауаның тұнығын,
Зыр жүгірем, тыным алмай күнұзын.
Бір қызықтан, шақырады бір қызық
Мойыныма сілтеп жиі «құрығын».

Толық

Қарап көріңіз