Өлең, жыр, ақындар

Естелік

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3386
Қазір бақилық болган жақын жолдасын Аманкелді Әбдугалиевтің көзі тірісінде өзіне оқып берген өлеңім бұл.

Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.
Деген сөз бар: «Қуған жетер мұратқа»,
Арман шіркін жетелейді жыраққа.
Қарлығаштай қанатымен су сеуіп,
Туған жерде жүрген жақсы бірақ тa.
Елеулі бір ұлым дейді Тайпағың,
Мұны талай мен өзім де байқадым.
Жақсылыққа жаны жақын жандарды,
Қартаймайды деп сеніммен айтамын.
Жас ұлғайса, тартар көңіл салқынға,
Алқынба, дос, ақ алмастай жарқылда,
Шіренгендер көкті тіреп тұрған жоқ,
Қала берші осы елгезек қалпыңда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңімен озады

  • 0
  • 0

Өмір бойы аруақ тұтып жыр атын,
Соған ғана бағыштаған мұратын.
Елеусіздеу жүріп жатты Оралда,
Қалың қазақ білетұғын бір ақын.

Толық

Өзіңе

  • 0
  • 0

Жыр болып жүрегіме келіп кіріп,
Шығардың шырқау шыңға еліктіріп.
Қолыма пәк көңілмен ұстаттың-ау,
Тізгінін тағдырыңның сеніп тұрып.

Толық

Аға аузынан

  • 0
  • 0

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,
Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.
Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,
Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.

Толық

Қарап көріңіз