Естелік
Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.
Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.
Жазылар естеліктер мен туралы,
Біреулер жан еді дер өр тұлғалы.
Біреулер тұлпар еді дер де мүмкін,
Бүтінделмей кеткен бір ер-тұрманы.
Біз – естелік жинаушылармыз;
Жүзін суалған бір кеиуана – жердің ең шетінде,
Ең соңғы «Ғұмыр» көшесінің
Ең соңғы қиылысында,
Есімде — отырғаны алты ақынның.
(Жарыққа жаңа шыққан жан тату күн).
Ортаңғы бөлмесінде ағаш үйдің,
Ең шеткі көшесінде Алматының,
Төрағасы жайғасты төрге барып,
Бос орын жоқ.
Зал іші көмбе-халық.
Әуезовті бір шешен мақтап жатыр,
Ақ қағаз бен көк қаламды мен алдым,
Көңілдегі сырларымды мен жаздым,
Шатырдың төбесіне шығып-ап, биіктерге,
Достарыммен өткен қызықтарды толғадым!
Жаза-жаза өлеңді тізесін шығарып тастадық,
Дос қыздармен ойнап сындырып оларды біз алдық.
Егер үйде комп пен пест ойнап жалықсақ,
Дос, құрдастармен тентектікті бастадық!
Біз ешқашан ештеңеден қашпадық,
Қиындық туса оған мойымай саспадық,
Ішіміз пысса, бірақта олай болмаған,
Егер болса жағаласып тастадық!
Алайда біз әдептіктен аспадық,
Адамгершілікті әрдайым сақтадық,
Қымыз халал масаяамыз деп ойлап,
Бір күнде бес литрін ішіп тастадық!
Он сегізім қоштастың ба, кеттің бе?
Он сегіз де жетеріме жеттім бе?
Бал бөбектей бала кезбен қоштасып,
Кәртейген де өкінбестей еттім бе?
Көз жүгіртіп өте шықсам өткенге,
Бала шағым зу жүгіріп өткен бе?
Ойды қырды қайта-қайта аралап,
Қандай бақыт күтер екен өскен де ?
Он сегіз жас бұл ешқашан оралмас,
Он сегіздей көңіл кетпес жоғалмас.
Қоштасуда қиын болар, себебі,
Жүз жасасаң он сегіздей бола алмас!
Өтсең де ең бақытты кезден сан мейлі,
Ол шақты түрлі ойлар басып кез кермейді.
Өткенді ешқашан да сағынбаңдар адамдар
Бәрі-бір ештеңе де артқа қайтып келмейді...
Тоқтатуға тырыссаң да көнбейді ме ой?
Түсінемін жақсы естеліктер өлмейді ғой!
Өткенді сыздап іздемеңдер ей, адамдар,
Ол енді бәрі-бір қайтып келмейді ғой!
Түсініксіз күйге түстім мүлде,
Білсем ғой шіркін өмірдің мәні неде?
Сұрасам адамдардан әртүрлі жауап берер,
Әлі күнге білмеймін қайсысына сенеріме!
Егер сенсем, жүрсем олар салған соқпақпенен,
Кім кепілдік бере алады дұрыс жолда жүргеніме?
Қалайша әлі күнге білмеймін мен?
Үлкендіктің сатысына келгеніме?!
Сен мені бұрынғыша еске аласың ба?
Сол бір кештегі Каспий жағасын да,
Теңіздің толқыны аяғымызға соғушы еді,
Тап бір саған деген махаббатым секілді?
Ақ жүрегің елжіреп бұрынғыша таң қалсын деп,
Естеліктермен сол бақытты сәттерге барсын деп.
Саған арнап түрлі өлең жазып тұрамын,
Сәлде болсын мені есіне алсын деп!
Білемін ұмытпадың сол бір ғажап күндерді,
Ұйқысыз өнкен ай, жұлдыз сөнген түндерді,
Таңға жақын келгенің де, әкең ұрсушы еді,
Қалайша ол да маған бөтен болып үлгерді?!
Каспийдегі борандай еске алам сол шақты,
Жүрегімнен өшпестей сен қалдырған із қапты.
Толқындардың үнімен сырласқан да жүрегім,
Бейнеңді көремін, сен қайтқан сол жақты!
Есіңдеме, ңөңге соғылып титаник батқан кеме,
Салқын судан, мұз болып, аязбен қатқан дене?
Бай болса да аямай, сезімдері қос ғашықтың мұз астына,
Кемеменен тереңге батып, ғашық отты өшкен деме!
Кейбір жандардың жүректері Титаниктей,
Жүре алмайды, сезімдерді кемтар етпей.
Талай жүрек, жаралы сезімімен,
Келмес жаққа батады, Титаниктей.
Қыз ғана қалды ол да уайыммен, мұңға батты,
Ай астында, жұлдызға сырға қатты,
Бар үмітін, сеніммен мұзға шақты,
Ал естелік жүрегіне қатты батты.
Аңыз болып,
Аталған алып кеме,
Дәрменсіз болып,
Осылайша суға батты!
Сағындым сені, сағынбау сені мүмкін бе,
Сағынышымды жазып қалу еркімде,
Бірге өткен сәттерді еске алып отырсам,
Көңілге қуаныш, көзге жас келмей ме?
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі