Өлең, жыр, ақындар

Көкшетаудың қаласы

  • 03.11.2021
  • 0
  • 0
  • 801
Көкшетаудың қаласы мен даласы,
Қопа көлдің құмқайрақты жағасы;
Бала күнде талай асыр салған жер
Шабыт қозғап жібергенін қарашы.
Қасқыр көріп бұға қалған баладай,
Бұқпа жатыр жан­жағына қарамай.
Беу, ескі дос!
Көтер десем басыңды,
Міз бақпайды, жалт қарауға жарамай.
Жеті жылдық ер балалар мектебін
Тәмамдап ем,
Тентек етіп ерке күн.
Төбелессіз өтпеуші еді үзіліс,
Әр сағатты еске алып сыр шертемін.
Әне, шулы Шағалалы өзені,
Қандай ғажап!
Жар түбінде кезеңі.
Жалаңаяқ ізім жатыр құмдақта,
Дәл көрсетіп балық үйір межені.
Қара мойыл жарқ еткенде жанары,
Шыдай алмас тірі көкірек саналы.
Суға келген көрші қызы телміріп,
Қармақтағы ақмарқаға қарады.
Егделік пен ерке күннің арасы
Алыс екен, көрінбестей шамасы.
Осынау қызды тым ертерек ұзатқан,
Ол да сенсің, Көкшетаудың қаласы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғасыр үні

  • 0
  • 0

Әр сөзінен аңқыған ғасыр сыры,
Қоңыр қобыз жан қозғар ашылды ірі.
Соңғы хабар соғыстан әкелгенде,
Әнуарбектің әлемге шашылды үні.

Толық

Еркеғалидың монологы

  • 0
  • 0

Жер құтты біздер жаралған,
Тел өстім дала желімен.
Аққуға қарап таранған
Ән тердім Балқаш көлінен.

Толық

Өтер де кетер сұм жалған

  • 0
  • 0

Өтер де кетер сұм жалған,
Басыңда мәңгі тұрмайды.
Көз жасы ішке бір тамған
Тұла бойды улайды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар