Өлең, жыр, ақындар

Жырламас едім...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1817
Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.
Қорғасын бұлттар аспанда
Иықтан келіп басқанда,
Еріксіз денең дip етер,
Барасың қайда, қашанда?..
Қанағат болса мұратың,
Қашанғы сайран құрасың.
Табиғат ана aлдындa
Бас шп қана тұрасың.
Салқын ғой, салқын күз демі,
(Тiнeздeй кейбір бізбегі).
Бармақтай торғай, әнекей,
Бас сұғар пaпa iздeдi.
Күз келсе, қилы күй кешем,
Тосырқап барып, үйлесем.
Қартайып қалған ханымды
Жырламас едім, сүймесем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Элегия

  • 0
  • 0

Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.

Толық

Өнер құдіреті

  • 0
  • 0

Аңыз деген шындықтың дәні ме еді,
Оларды естіп сан сырға қанып едім.
Бір қарт күйші толғаған мына әңгіме,
Көңілімді тербейді әлі менің.

Толық

Жұмбақ жас

  • 0
  • 0

«Жаман қой ісегінде қартаяды,
Шымқұдық қас қағымда ортаяды.
Аруды алақанда ұстамаса,
Жиырмада алма беттен әр таяды».

Толық

Қарап көріңіз