Өлең, жыр, ақындар

Жырламас едім...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1692
Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.
Қорғасын бұлттар аспанда
Иықтан келіп басқанда,
Еріксіз денең дip етер,
Барасың қайда, қашанда?..
Қанағат болса мұратың,
Қашанғы сайран құрасың.
Табиғат ана aлдындa
Бас шп қана тұрасың.
Салқын ғой, салқын күз демі,
(Тiнeздeй кейбір бізбегі).
Бармақтай торғай, әнекей,
Бас сұғар пaпa iздeдi.
Күз келсе, қилы күй кешем,
Тосырқап барып, үйлесем.
Қартайып қалған ханымды
Жырламас едім, сүймесем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Естелік

  • 0
  • 0

Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Еркін өскен ұланы едім даланың,
Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.
Кінәламан, кінәламан ешкімді,
Өз мінімді өз бойымнан табамын.

Толық

Қарап көріңіз