Өлең, жыр, ақындар

Жырсыз өткен жылдар

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2295
Түсірмей шұғыласын бетіме Күн,
Босқа өткен жылдарыма өкінемін.
Алаңсыз еш нәрседен жүрдім қалай,
Бардай-ақ бір өзімнің екі демім.
Деуші еді арман серік мақсаттыға,
Қу тірлік мақсатымды ақсатты ма?
Тоқмейіл болып әлде кеттім бе екен,
Басымды айналдырып мансап мына.
Селдей бір жөңкіп жатқан жарды басып,
Әйтеуір, күндер жатыр алға ұласып.
Ac ішіп, аяқты құр босатқандай,
Өзіме-өзімнің жүр қарным ашып.
Мен талай тербеп едім бесігіңді,
Айтар деп күтіп жүрмін кесіміңді.
Жанымды мұңға бөлеп, өлең, досым,
Көп болды ашпай кеттің есігімді.
Тірліктің сүйресем де қол арбасын,
Іздейді қиял құсым қонарға шың.
Өзіме болам ыза сезген сайын,
Жылдардың жырсыз өткен оралмасын.
Қалайша жүрегімді құшпас жалын,
(Өзіме сенбей неге іс бастадым).
Құлдырап көз ұшында бара жатыр,
Қосылған жыр бәйгеге тұстастарым.
Кезім ғой әр нәрседен сыр ақтарған,
(Жеңілдік болмас бірақ бұдан маған).
Мен қазір ұқсап тұрмын бейнетқорға,
Ырыс боп маңдай тері құралмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бос орындар

  • 0
  • 0

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,
Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.
Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,
Көмір қара шашыма күміс қонып.

Толық

Аққу махаббат

  • 0
  • 0

Ит тұмсығы өтпейтұғын ну орман,
Құлаққа ұрған танадай боп тұрар маң.
Таңмен талас төңірекке жан бітіп,
Тіршіліктің дыбыс-үнін шығарған.

Толық

Қырық бесінші жыл

  • 0
  • 0

Түнеріп сол күндерде тұрды аспаным,
(Таяғы тағдырдың ұрмас бәрін).
Қарсы алдым балалармен қатар барып,
Әкемнің жаудан қайтқан құрдастарын.

Толық

Қарап көріңіз