Өлең, жыр, ақындар

Қысқы таңда

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 410
Бала едім ғой, пәк едім ғой онда мен,
Өмірдің бар қызығына шөлдеген.
Қос ат жеккен шойын табан шанамыз
Қалқып келе жатты қысқы жолменен.
Есіңде ме көбелек қар, бала қыз,
(Өткен күндер көрмегенге бәрі аңыз).
Қысқы таңда санамызды сиқырлап,
Сырнай тартып келе жатты шанамыз.
Ақ боранға ашып тастап кеудені,
Ақ тоныңмен қымтап едің сен мені.
Әсем әннің қайырмасын ысқырып,
Өзің ұстап отырғансың делбені...
Өкініштің бораны өксіп ішімде,
Сол суретті көрем кейде түсімде.
Сонда екеуміз ат шанамен қалқып бір
Келе жаттық ақ сағымның ішінде...
Аяңдаған аттың жалын қар шалды,
Алдымыздан қиял-арман қарсы алды.
Қысқы қала күмбезденіп алыстан,
Көк аспанға көтеріліп ән салды...
Қос көңілге біткендей-ақ жыр – қанат,
Тұрды дүние екеумізді сырға орап.
Жол үстінде жауып жатқан жұлдыз қар
Еріп бара жатты үстіңнен сырғанап...
Өтті жылдар, ұмыттың-ау сен мені,
Қариды қыс сағыныш боп кеудені.
Тағдыр жеккен ат-шанада сен емес,
Басқа біреу отыр қағып делбені...
Жолға шықсаң, еске алмайсың сен мені...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемімнің қарлығаш – қыз қонағы

  • 0
  • 0

Көктемімнің қарлығаш – қыз қонағы,
Кетер күлсең көңілдің ызғары әлі.
Көре алмастар атыңа күйе жағып,
Сенің мынау көркіңді қызғанады...

Толық

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі

  • 0
  • 0

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі,
Әнің сенің жасыл бақша, жер гүлі.
Саған таңсық емес сонша, сеземін,
Қырандардың аспандағы ерлігі.

Толық

Жан-жағым үнсіз, тым-тырыс

  • 0
  • 0

Жан-жағым үнсіз, тым-тырыс,
Жалықтым қайда, той-думан.
Іздейді көңіл сілкініс.
Үнсіздік әбден тойдырған.

Толық

Қарап көріңіз