Өлең, жыр, ақындар

Қысқы таңда

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 408
Бала едім ғой, пәк едім ғой онда мен,
Өмірдің бар қызығына шөлдеген.
Қос ат жеккен шойын табан шанамыз
Қалқып келе жатты қысқы жолменен.
Есіңде ме көбелек қар, бала қыз,
(Өткен күндер көрмегенге бәрі аңыз).
Қысқы таңда санамызды сиқырлап,
Сырнай тартып келе жатты шанамыз.
Ақ боранға ашып тастап кеудені,
Ақ тоныңмен қымтап едің сен мені.
Әсем әннің қайырмасын ысқырып,
Өзің ұстап отырғансың делбені...
Өкініштің бораны өксіп ішімде,
Сол суретті көрем кейде түсімде.
Сонда екеуміз ат шанамен қалқып бір
Келе жаттық ақ сағымның ішінде...
Аяңдаған аттың жалын қар шалды,
Алдымыздан қиял-арман қарсы алды.
Қысқы қала күмбезденіп алыстан,
Көк аспанға көтеріліп ән салды...
Қос көңілге біткендей-ақ жыр – қанат,
Тұрды дүние екеумізді сырға орап.
Жол үстінде жауып жатқан жұлдыз қар
Еріп бара жатты үстіңнен сырғанап...
Өтті жылдар, ұмыттың-ау сен мені,
Қариды қыс сағыныш боп кеудені.
Тағдыр жеккен ат-шанада сен емес,
Басқа біреу отыр қағып делбені...
Жолға шықсаң, еске алмайсың сен мені...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көздер, көздер

  • 0
  • 0

Көздер, көздер күлімдеген күні бар,
Сол көздердің үнсіз тілін кім ұғар.
Осы көздің құдіретіне кезіксем,
Жол таппаймын басқа жаққа бұрылар.

Толық

Жанардан ағып бірге қайғы, үміттер

  • 0
  • 0

Жанардан ағып бірге қайғы, үміттер,
Пәрменді екпініне айрылып жер.
Даламның белес-белес пернелерін,
Барады басып-шауып сәйгүліктер.

Толық

Бірге түстік тірлікте от пен суға екеуміз

  • 0
  • 0

Бірге түстік тірлікте от пен суға екеуміз,
Қанықпыз ғой бастан бұл өткен сырға екеуміз.
Бірге татып өмірдің ащы дәмін екеуміз,
Көңілдердің шырқадық асыл әнін екеуміз.

Толық

Қарап көріңіз