Өлең, жыр, ақындар

Мекеніңе сыйынам

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 372
Мекеніңе мен сенің сыйынамын,
(Қалжыраған жаныңның күйі мәлім)
Мекеніңнен жолықсам бір адамға,
Сағыныштың жасынан тыйыламын.

Неге деме!
Ықыласым сен десе құлап тұрған,
Бар қайғыны сен десем ылақтырғам.
Сені есейтіп мекенің жеткізген соң,
Мендей жанға сағынтқан жылаттырған.

Қуанышты сендегі теріп бірден,
Сен жымисаң мен қоса еріп күлгем.
Ғашықтықтың кеудеңе қобызын сап,
Маған ғана ішегін шерттірген.

Сен сыйлаған қуаныш – өз ермегім.
Кестелеумен келемін сөз өрнегін.
Күту, аңсау, сағыныш,өрт… бәріне,
Сол мекенде тумасаң төзер ме едің?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары қурай

  • 0
  • 0

Сары қурай сыбызғы кесіп алма,
Сағынба да сен мені, есіңе алма.
Өкінгенмен не пайда,өтеді өмір,
Іздеп келе алмаса есі барда.

Толық

Жаһұт сөзің

  • 0
  • 0

Жаһұт сөзің жан сарайын толтырып,
Көрген жандар қызықтайтын көркіңе.
Мен де ақымақ өзімше бір жол сызып,
Жүрегінің бағынбайтын еркіне.

Толық

Сәлем Зайсан

  • 0
  • 0

Қайғым, мұңым түйдей құрдас сенімен,
Келдім міне Өр Алтайдың елінен.
Тағдыр шығар тәлкек қылған біздерді,
Жерімнен аң, құс ұшырмай көгімнен.

Толық

Қарап көріңіз