Өлең, жыр, ақындар

Алданамын, кімге ашылып, сенсем көп

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 257
Алданамын, кімге ашылып, сенсем көп,
Көңіл ауру, бір сөзіңмен берші емдеп.
Адамдардың ортасында жүріп-ақ
Адамды бір сағынамын көрсем деп...
Жалған жанның болмас жанға сусыны ем,
(Іштен қалай қайғы бұлтын құсын ел?)
Ойын-тойдың ортасында отырып,
Жалғыздықтың күйін шертіп, күрсінем...
Өзінен де сұлулардың сыры ұнап,
Шын күлкіні сағынамын бір уақ.
Көктемде де қалады екен көктемей
Кейбір ағаш су ішінде тұрып-ақ...
Мен табынсам, тазалыққа табынам,
Алыс қонбай балалықтың бағынан.
Бет перделі «сыпайылар» ішінде
Бет пердесіз бір адамды сағынам.
Сағынамын даналықтың шырағын,
Жауапсыз боп қалмау үшін сұрағым.
Осынау жұрт ортасында сыңсытып,
Жалғыздықтың күйін шертіп тұрамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алды, ақыры аңдып көптен

  • 0
  • 0

Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.

Толық

Балалық, сағынышты арман кезім

  • 0
  • 0

Балалық, сағынышты арман кезім,
Болмайтын есеп, қулық, жалған сезім.
Көп қарап күн өртеген көкжиекке
Анамның жолын күтіп талған көзім.

Толық

Ақын өлді

  • 0
  • 0

Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз

Толық

Қарап көріңіз