Өлең, жыр, ақындар

Мен ешкімге сол адам деп сүйгенім

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 507
Мен ешкімге сол адам деп сүйгенім
Айтқан жоқ ем, бүгін бәрі жүр шулап.
Өзім жанып, өз отыма күйгемін,
Өз атыңа арнай алмай жыр шумақ...
Жұбатпайды бүкіл жыр мен бүкіл ән,
Жанарлардан жасқанып бір именем.
Қалай, қайтіп, қайда барып құтылам
Жан-жүректі шаққан сөзден, инеден.
Жылу іздеп айналадан жер, күннен,
Жаутаңдаймын күйін кешіп жетімнің.
Айрылып аз ақылымнан, еркімнен,
Бейуақытта тынышыңды кетірдім.
Күреседі махаббат пен жауыздық,
Жауыздықтың жазады кім жарасын?
Біздер жайлы айтып жүр «жұрт» аңыз ғып,
Айтқандай шын ғашықтардын, арасын.
Сөзімде ғой менің өмір сахнам,
Шерте алмаймын өткен жайдан естелік.
Ұйқылы-ояу мен өзіңді шақырам,
Шақырамын елесіңді ес көріп...
Жата алмаймын құс төсекте сан аунап,
Мен айтпаймын, ол жайында сұрама.
Сүйген кезде жанар жүрек алаулап,
Жанған жүрек көзге түспей тұра ма?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар

  • 0
  • 0

Көктем – самал, сырымды елге жайыңдар,
Көкірегімнен туған аппақ айым бар.
Билейтіндей бұраң белі солқылдап
Мен билесем деген биді қайыңдар...

Толық

Таң алдында

  • 0
  • 0

«Бәрі алдыңда» деді әжем бәрі алдымда,
Жүрек дертке, толмайды жанар мұңға.
Мен жанымды жыр жазып тазартамын,
Оқ аузында, тұрсам да дар алдында.

Толық

Қарап көріңіз