Өлең, жыр, ақындар

Менің рухым

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 633
Айта алмастан сыртқа сырды ашып көп,
Ой қуамын, дулы ортадан қашып кеп.
Өмір сүрдім, көз жетсе де, қол жетпес
Жұмбақ, алыс биіктерге ғашық боп.
Түрлі жолға бастап мені түрлі ағыс,
Шабыт болып шақырғандай бір дауыс.
Арман етіп, назарымды аудардым,
Қыран ұшып жете алмайтын шыңға алыс.
Талабыма бергендей бір таң қанат,
Құстай ұштым, сезімімді әнге орап.
Тірлік үшін, жерге түспей қойдым мен,
Жанарымды шолпан-жұлдыз жаулап ап.
Шертіп нәзік сезімімді пернелі,
Қиялымды ай менен күн тербеді.
Мазақ болдым, бейхабар боп, өрбіген
Қулықтармен, сұмдықтармен жердегі.
Көк-аспанға сапар шегем сүйіп мен,
Құдіретімен қара бұлтты иіткен.
Қуаныш па, қасірет пе басыма
Не келсе де, келетіндей биіктен.
Шың басынан төмен түсіп, қол алмай,
Кеткен көңіл, қойды қайтып оралмай.
Көкірегімді жарып шығып жүрегім,
Бір биікке жанып ұшып қонардай.
Өмір өтер, арты өкініш, алды үміт,
Қағыстардан қанатымды талдырып.
Менің рухым жұлдыздардың ішіне,
Сапар шегіп жүретіндей мәңгілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойым орман, оранған үміт сағым

  • 0
  • 0

Ойым орман, оранған үміт сағым,
Тентек сезім қайда сол тұнық шағым.
Жанарына әр жанның жаутаңдайды,
Бала мінез баяғы «ұмытшағың».

Толық

Мен сені іздеп тапқанша көп адастым

  • 0
  • 0

Мен сені іздеп тапқанша көп адастым,
Күйін кешіп, ұрыншақ, шала мастың.
Бар еріктен айырып, оттай жанған,
Жүрегімді көкпар ғып ала қаштың.

Толық

Әупілдек

  • 0
  • 0

Қайранмын албырт қиял сол күнге мен,
Қияқтай тұлымшағы желкілдеген.
Мені алар «құбыжықтай» қорқушы едім,
Дауыстан таң атқанша әупілдеген.

Толық

Қарап көріңіз