Өлең, жыр, ақындар

Соңғы түйір

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 472
Соңғы түйір,
түбін қағып қалтаның,
Табу үшін таңғы ас, тәңір талқанын.
Медалі бар қайырсұрап отыр қарт,
Жерге төсеп басындағы қалпағын.
Соғысты да, көрген талай індетті,
Кімдер келіп, бұл көшеден кім кетті?
Қайыр жасап адамзатқа бір кезде,
Қайыр сұрап қаларын ол білмепті.
Өтеді жұрт жанарларын “теңге” еткен,
Іздегенін таппай мынауі жер-көктен.
Жұлдызшаны кеудесіне таққандай,
Үздік шығып қайыршылық еңбектен.
Аққан қан мен төгілген тер ақталмай,
Қабағы бар, жұрт қабағын баққандай.
Кеше ғана көкірегімен көк тіреп,
Енді бүгін жерде басы жатқандай.
Қарт көзінен бара жатыр батып күн,
Еміс-еміс елес беріп бақыт мұң.
Адам басы доптай болып домалап,
Табанында тапталғандай уақыттың.
Нан болмаса...
керегі не алқаның,
(Қара бақыр салмай өтті қалта мың)
Бара жаттым, кигендей боп басыма,
Аяқ асты жатқан қарттың қалпағын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн нұры жерге сен деп шашылады

  • 0
  • 0

Күн нұры жерге сен деп шашылады,
Сені ойлап қырда гүлдер ашылады.
Атыңды айғай салып айту үшін,
Теңіздің толқындары асығады...

Толық

Адаммын екі аяқты, періште емен

  • 0
  • 0

Адаммын екі аяқты, періште емен,
Кезім көп келісіп те, келіспеген.
Асырып айла-күшті қадам сайын,
Жүргем жоқ ие болып жеңіске мен.

Толық

Қыран өлімі

  • 0
  • 0

Өсіп-өнген өмір барда ұран бар,
Ұрандардан ұлы болсаң сыр аңғар.
Шырқау көктен шырқау шыңға соғылып,
Қыс айында өледі екен қырандар!

Толық

Қарап көріңіз