Өлең, жыр, ақындар

Соңғы түйір

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 416
Соңғы түйір,
түбін қағып қалтаның,
Табу үшін таңғы ас, тәңір талқанын.
Медалі бар қайырсұрап отыр қарт,
Жерге төсеп басындағы қалпағын.
Соғысты да, көрген талай індетті,
Кімдер келіп, бұл көшеден кім кетті?
Қайыр жасап адамзатқа бір кезде,
Қайыр сұрап қаларын ол білмепті.
Өтеді жұрт жанарларын “теңге” еткен,
Іздегенін таппай мынауі жер-көктен.
Жұлдызшаны кеудесіне таққандай,
Үздік шығып қайыршылық еңбектен.
Аққан қан мен төгілген тер ақталмай,
Қабағы бар, жұрт қабағын баққандай.
Кеше ғана көкірегімен көк тіреп,
Енді бүгін жерде басы жатқандай.
Қарт көзінен бара жатыр батып күн,
Еміс-еміс елес беріп бақыт мұң.
Адам басы доптай болып домалап,
Табанында тапталғандай уақыттың.
Нан болмаса...
керегі не алқаның,
(Қара бақыр салмай өтті қалта мың)
Бара жаттым, кигендей боп басыма,
Аяқ асты жатқан қарттың қалпағын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздер

  • 0
  • 0

Бір соқпақтан бір соқпақты іздесем,
Айқыш-ұйқыш заман басқан із кесем.
Сол жолдардың төсінде өскен, құрбыжан,
Өтінемін, бір тал гүлді үзбе сен!

Толық

Атыңа арнап сенің жыр жазамын

  • 0
  • 0

Атыңа арнап сенің жыр жазамын,
Ұмытып тіршіліктің мүлде заңын.
Сарғайып самал желге мұңын шаққан,
Ұқсайды құрғақтағы гүлге жаным...

Толық

Теңеулерден, бір теңеу туындайды

  • 0
  • 0

Теңеулерден, бір теңеу туындайды,
Әжем талға тарысын қуырмайды.
Жапырақтар, жел соқса дауыл ұрған –
Толқынындай теңіздің шуылдайды...

Толық

Қарап көріңіз