Өлең, жыр, ақындар

Көк аңқыған кез еді...

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1434
...Автовокзал. Кешқұрым.
Өмір – елес...
Көпшіліктің гуіне көмілер Ес.
Құлағымның ұшында – қызыл іңір:
қысыламын тек сенен.
Тегін емес...

Тіл ұшы – бал жанбысың, күлісі – бал?
Мендегі Ойдың бірі – үміт, бірі – шүбә...
Ал, қызығам ба өзіңе, қызғанам ба,
кімнің онда, қалқатай, жұмысы бар?

Маздап жанар жүрегім – жан ошағым.
Жауратпаса игі еді қараша-мұң?
Маңдайыңа қарап мен,
мазаң күймен
Махаббатым жайында бал ашамын.

Икемдірек ұғым ем ырымға сәл,
Көңіл – қобыз, қызыл тіл қылын басар.
Қыз алдында үн – сынық, буын – босаң...
бірдеңеге жарар ед ұрынбасам?..

Қандайлық күш ерікті алды менен,
қабағымда қалтырап қалды ма өлөң?
Ессіздік қой – есте жоқ сәлемдесу,
есіміңді сұраппын, алдыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ашу биін билей ме

  • 0
  • 0

(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:

Толық

Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен

  • 0
  • 0

Шексіздіктен Сен де бірде оралдың, Шексіздіктен
Мен де бірде оралдым...
Жанарына құйып алып ғаламды, біздің ортақ
Тағдырымыз жаралды!

Толық

Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы

  • 0
  • 0

Сағымсыз – Шыңғыстаудың атырабы.
Саратан салқынында жатыр ауыл.
Сені ойлап, сонау-у жолдың қарасына
көзімнің қарашығын матырамын.

Толық

Қарап көріңіз