Бастан кешіп...
- 0
- 0
Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.
Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.
Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»
қарақат
түсінікті және керемет
Гулжан
Рахмет сызге